Кула́чнае ко́ла ’кола, якое круцяць коні’ (КЭС, лаг., П. С.). Гл. кулак 4.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лоша́дка ж., ласк. ко́нік, -ка м.;

игра́ть в лоша́дки гуля́ць у ко́ні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ціху́сенька, прысл. (разм.).

1. Вельмі ціха, бясшумна.

Ц. зарыпела рама акна.

2. Павольна, крок за крокам.

Коні ц. ішлі па гразкай дарозе.

3. Употай, цішком, каб ніхто не бачыў.

Як сцямнела, ён ц. залез у агуркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паво́ддзе, ‑я, н., зб.

Павады. Калматыя ад інею коні пафырквалі, тузалі паводдзем. Лынькоў. Звінелі коні цуглямі, паводдзе з плота рвалі, а з коннікамі смуглымі дзяўчаты жартавалі. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыпрага́цца, ‑аюцца; зак.

Выпрагчыся — пра ўсіх, многіх. Коні павыпрагаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

успу́дзіцца, ‑дзіцца; зак.

Спужаўшыся, падняцца, усхапіцца, памчацца. Коні ўспудзіліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зане́сціся, -нясу́ся, -нясе́шся, -нясе́цца; -нясёмся, -несяце́ся, -нясу́цца; занёсся, -не́слася; -нясі́ся; зак.

1. Далёка заехаць, заляцець, забегчы.

Коні занесліся ў чыстае поле.

2. Далёка зайсці ў думках, марах.

З. думкамі ў далёкія краіны.

|| незак. зано́сіцца, -но́шуся, -но́сішся, -но́сіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднама́сны, ‑ая, ‑ае.

Аднолькавае масці з другой жывёлінай. Аднамасныя коні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадпрага́цца, ‑аецца; зак.

Адпрэгчыся, распрэгчыся — пра ўсіх, многіх. Коні паадпрагаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабрыка́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Убрыкнуць адзін другога. Пабрыкаліся коні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)