эдэльве́йс, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Горная травяністая расліна, суквецце якой падобна на белую зорку.

2. -а. Кветка гэтай расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трохпялёсткавы, ‑ая, ‑ае.

З трыма пялёсткамі. Трохпялёсткавая кветка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохпялёсткавы, ‑ая, ‑ае.

З чатырма пялёсткамі. Чатырохпялёсткавая кветка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгру́дны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчаецца ніжэй грудзей. Падгрудная кветка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многапялёсткавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікую колькасць пялёсткаў. Многапялёсткавая кветка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматпялёсткавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікую колькасць пялёсткаў. Шматпялёсткавая кветка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кра́ска, -і, ДМ кра́сцы, мн. -і, -сак, ж. (разм.).

Палявая кветка.

На лузе багата красак.

|| памянш.-ласк. кра́сачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. кра́скавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надпя́тачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца, размешчаны вышэй пяткі. Надпятачная кветка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Купа́лле, -я, н. (з вялікай літары).

Старажытнае свята летняга сонцастаяння ва ўсходніх славян, якое святкуецца ў ноч на 7 ліпеня (24 чэрвеня па старым стылі).

|| прым. купа́льскі, -ая, -ае.

Купальская ноч.

Купальская кветка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обоепо́лый бот. двухпо́лы;

обоепо́лое размноже́ние двухпо́лае размнажэ́нне;

обоепо́лый цвето́к двухпо́лая кве́тка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)