маньчжу́ры, ‑аў; адз. маньчжур, ‑а, м.; маньчжурка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. маньчжуркі, ‑рак; ж.

Карэннае насельніцтва Паўночна-Усходняга Кітая — Маньчжурыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танга́нцы, ‑аў; адз. танганец, ‑нца, м.; танганка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. танганкі, ‑нак; ж.

Народ, карэннае насельніцтва астравоў Тонга (Палінезія).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абха́зы, ‑аў; адз. абхаз, ‑за, м.; абхазка, ‑і, ДМ ‑зцы; мн. абхазкі, ‑зак; ж.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Абхазскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

башкі́ры, ‑раў; адз. башкір, ‑а, м.; башкірка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. башкіркі, ‑рак; ж.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Башкірскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіргі́зы, ‑аў; адз. кіргіз, ‑а, м.; кіргізка, ‑і, ДМ ‑зцы; мн. кіргізкі, ‑зак; ж.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Кіргізскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мары́йцы, ‑аў; адз. марыец, ‑рыйца, м.; марыйка, ‑і, ДМ ‑рыйцы; мн. марыйкі, ‑рыек; ж.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Марыйскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каза́хі, ‑аў; адз. казах, ‑а, м.; казашка, ‑і, ДМ ‑шцы; мн. казашкі, ‑шак; ж.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Казахскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўстралі́йцы, ‑аў; адз. аўстраліец, ‑лійца, м.; аўстралійка, ‑і, ДМ ‑лійцы; мн. аўстралійкі, ‑ліек; ж.

1. Карэннае насельніцтва Аўстраліі.

2. Сучаснае насельніцтва Аўстраліі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабардзі́нцы, ‑аў; адз. кабардзінец, ‑нца, м.; кабардзінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. кабардзінка ‑нак; ж.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Кабардзіна-Балкарскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палінезі́йцы, ‑аў; адз. палінезіец, ‑зійца, м.; палінезійка, ‑і, ДМ ‑зійцы; мн. палінезійкі, ‑зіек; ж.

Карэннае насельніцтва Палінезіі і некаторых іншых астравоў Ціхага акіяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)