Мыздра́ ’наздра’ (Бяльк.). Да ноздра (гл.). Аб мене н > м гл. Карскі, 1, 324.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мы́рка ’нырка’ (Бест.). Да нырка (гл.). Аб мене н > м гл. Карскі, 1, 324.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тако́ўскі (тако́вский, тако́вський) ’падобны’, ’гэтакі’ (Нас.), ’які заслугоўвае ўвагі, пахвалы або неадабрэння — асаблівы’ (ТСБМ), ’такі’ (Ласт., Сцяшк., Кал., Скарбы), такі́вськый ’найбольш зручны ў дадзены момант’ (Сл. Брэс.), ст.-бел. таковськиі ’такі’ (XVI ст., Карскі 2-3, 54). Наватвор на базе *takovъ (Карскі, там жа; ESSJ SG, 2, 643), гл. таковы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абздзі́мех ’няўклюда, нязграбны чалавек’ (Карскі 2-3, 90). Паводле Карскага, да абдзі (загадны лад) і мех.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ля́нец ’хамуціна’ (трак., Сл. ПЗБ). Да ля́мец (гл.). Аб мене мʼ > нʼ гл. Карскі 1, 329.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Намне́сь ’^нядаўна’ (Грыг.), ’учора’ (маг., Мат.). Згодна з Карскім, з *на дьньcь (Карскі 2-3, 74).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паўплі́ца ’паўпрыца’ (жлоб., Мат. Гом.). Да паўпрыца (гл.). Аб пераходзе р > л гл. Карскі., 1, 315.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Лухава́ты, драг. лухова́тый, лухый (Клім.). Да глухі, глухава́ты. Аб знікненні пачатковага г‑ гл. Карскі (1, 371–372).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лыпоўка ’ссыпка’ (нараўл., Мат. Гом.). Да лі́павачка (гл.). Аб другасным ацвярдзенні л‑ гл. Карскі (1, 316–317).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лэктаць ’прагна піць’ (воран., Сцяшк. Сл.). Да лакта́ць (гл.). Аб пераходзе а > э гл. Карскі (1, 104).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)