канцэ́пт-ка́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
канцэ́пт-ка́р |
канцэ́пт-ка́ры |
| Р. |
канцэ́пт-ка́ра |
канцэ́пт-ка́раў |
| Д. |
канцэ́пт-ка́ру |
канцэ́пт-ка́рам |
| В. |
канцэ́пт-ка́р |
канцэ́пт-ка́ры |
| Т. |
канцэ́пт-ка́рам |
канцэ́пт-ка́рамі |
| М. |
канцэ́пт-ка́ры |
канцэ́пт-ка́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
шархаце́ць, -хачу́, -хаці́ш, -хаці́ць; -хаці́м, -хаціце́, -хаця́ць; -хаці́; незак. (разм.).
Утвараць шорхат, шум, шапацець.
Пад нагамі шархаціць кара.
|| наз. шархаце́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
залы́сіна, -ы, мн. -ы, -сін, ж.
1. Участак галавы ад ілба над скронню, не пакрыты валасамі.
2. Месца на ствале дрэва, дзе садрана кара.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
корьё ср. (кора) кара́, -ры́ ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адапрэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -э́е; зак.
Адстаць, аддзяліцца ад чаго-н. пад уздзеяннем вільгаці, перамены тэмпературы.
Кара адапрэла ад пнёў.
|| незак. адаправа́ць, -прае́ і -права́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
еги́петский егі́пецкі;
◊
еги́петская казнь уст. егі́пецкая ка́ра;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
казнь
1. (смертная) пакара́нне сме́рцю, смяро́тная ка́ра;
преда́ть ка́зни пакара́ць сме́рцю;
2. перен. ка́ра, -ры ж.; (страдание) паку́та, -ты ж., му́ка, -кі ж.;
◊
казнь еги́петская ка́ра егі́пецкая.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кары́ца 1, ‑ы, ж.
Ласк. да кара 1.
кары́ца 2, ‑ы, ж.
Высушаная пахучая кара з галінак карычных дрэў (скарыстоўваецца як вострая прыправа і інш.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
возме́здие ср., высок. адпла́та, -ты ж.; (кара) ка́ра, -ры ж.; (наказание) пакара́нне, -ння ср.; (месть) по́мста, -ты ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ільмо́вы и́льмовый;
і. лес. — и́льмовый лес;
~вая кара́ — и́льмовая кора́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)