акамяне́лы, -ая, -ае.

1. Які пераўтварыўся ў камень, стаў цвёрды як камень.

А. ствол дрэва.

2. перан. Нерухомы, застылы; безжыццёвы, змярцвелы.

А. позірк.

А. твар.

|| наз. акамяне́ласць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчэ́бень, -ю, м.

Раздроблены камень для будаўнічых работ.

|| прым. шчэ́беневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тачы́льны, -ая, -ае.

Прызначаны для навострывання рэжучых інструментаў.

Т. камень.

Т. рэмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

про́бный в разн. знач. про́бны;

про́бный ка́мень про́бны ка́мень;

про́бный шар про́бны шар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аквамары́н, -у, м.

Каштоўны камень сінявата-зялёнага або блакітнага колеру.

|| прым. аквамары́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неабчаса́ны, -ая, -ае.

1. Неапрацаваны часаннем².

Н. камень.

2. перан. Неадукаваны, некультурны, грубы (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сі́ні си́ний;

с. ка́мень — ля́пис, а́дский ка́мень;

сі́няя панчо́хапрезр. си́ний чуло́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Вялікі камень — абломак горнай пароды.

|| прым. валу́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хрызалі́т, -у, Мі́це, м.

Празрысты каштоўны камень залаціста-зялёнага колеру.

|| прым. хрызалі́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лазу́ревый / лазу́ревый ка́мень мин. ля́піс-лазу́рак;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)