бура́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бурану. Буранны вецер. // З частымі буранамі. Буранная зіма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заве́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да завеі; з завеямі. Завейная зіма. Завейны лютаўскі дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Зі́мны ’халодны’ (Сл. паўн.-зах.). З польск. zimny ’тс’ ад zima ’зіма’ (гл.) з суфіксам ‑n‑. Булахаў, Прыметнік, 3, 86.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

завіру́шны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і завірушлівы. Мінула завірушная зіма з усімі сваімі нягодамі — голадам і холадам. Ігнаценка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адно́сны, -ая, -ае.

1. Які вызначаецца пры параўнанні, супастаўленні з чым-н., правільны толькі пры пэўных умовах.

А. поспех.

Зіма адносна (прысл.) цёплая.

Адносная прыгажосць.

2. У мовазнаўстве: які паказвае адносіны паміж чым-н., да чаго-н.

А. прыметнік.

А. займеннік.

|| наз. адно́снасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сне́жань, ‑жня, м.

Дванаццаты месяц каляндарнага года. У пакой рынула ядранае марознае паветра — на дварэ панавала зіма, быў пачатак снежня. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прызі́мак, прызі́мок, мн. л. пры́земкі ’пачатак зімы, калі выпадае першы снег’ (нясвіж., івац., капыл., ЛА, 2), прызі́мкі ’вясеннія дні з замаразкамі’ (іўеў., Сл. ПЗБ). Прыставачна-суфіксальныя ўтварэнні ад зіма́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́дужаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Выстаяць, выцерпець, перанесці якую‑н. нягоду. [Вучоны:] — Наступіла зіма. Стала холадна, голадна... Думаў, што не выдужаю... Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засты́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Тое, што і застыць (у 3 знач.). Мне нельга застынуць, Мне нельга загінуць. Зіма — гэта ветразь бялюткі. Вярба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зі́мка ​1, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.

Разм. Ласк. да зіма.

зі́мка ​2, ‑і, ДМ ‑мцы, ж.

Разм. Азімая пшаніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)