Відомый ’бачны, даступны зроку’ (Нас.). Запазычана са ст.-польск. widomy ’бачны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Крыпа́нкі ’зацямненне зроку’ (Сл. паўн.-зах.). Да кры‑ паць© (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мігаце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -гаці́ць; незак.

1. Паказвацца на кароткі час і знікаць з поля зроку.

2. Свяціць, блішчаць няроўным бляскам.

Мігацяць зоркі.

|| наз. мігаце́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэ́кцыя, -і, ж. (спец.).

1. Выпраўленне, частковае змяненне чаго-н.

К. зроку.

2. Унясенне паправак у дзеянне вымяральных прыбораў, рэгулятараў у залежнасці ад змен умоў іх эксплуатацыі.

К. траекторыі палёту самалёта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

катара́кта, ‑ы, ДМ ‑кце, ж.

Памутненне крышталіка вока, якое выклікае аслабленне і страту зроку.

[Ад грэч. katarrháktēs — вадаспад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дальназо́ркасць, ‑і, ж.

Недахоп зроку, пры якім вочы дрэнна бачаць на блізкую адлегласць; проціл. блізарукасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотапанара́ма, ‑ы, ж.

Фатаграфія, якая вылучаецца вялікім вуглом поля зроку ў гарызантальным напрамку. Фотапанарама Крамля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зре́ние ср. зрок, род. зро́ку м.;

обма́н зре́ния падма́н (ілю́зія) зро́ку;

име́ть сла́бое зре́ние мець дрэ́нны зрок;

потеря́ть зре́ние стра́ціць зрок, асле́пнуць;

◊

по́ле зре́ния по́ле зро́ку;

то́чка зре́ния пункт по́гляду (гле́джання);

под угло́м зре́ния з пу́нкта по́гляду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зро́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зроку (у 1 знач.). Зрокавае ўспрыняцце. Зрокавая памяць. Зрокавы нерв.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дальтані́зм, ‑у, м.

Недахоп зроку, які заключаецца ў няздольнасці вока адрозніваць некаторыя колеры (часцей зялёны і чырвоны).

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)