рудозна́тец уст. рудазна́вец, -зна́ўца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сэрцаве́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Знаўца чалавечай душы.

|| ж. сэрцаве́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

законове́д заканазна́вец, -зна́ўца м., заканазна́ўца, -цы м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

музыкове́д музыкаве́д, -да м., музыказна́вец, -зна́ўца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

языкове́д мовазна́вец, -зна́ўца м., мовазна́ўца, -цы м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

металазна́вец, ‑знаўца, м.

Спецыяліст па металазнаўству.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыродазна́вец, ‑знаўца, м.

Спецыяліст па прыродазнаўству.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мерзлатазна́вец, ‑знаўца, м.

Спецыяліст у галіне мерзлатазнаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарадазна́вец, ‑знаўца, м.

Уст. Спецыяліст па нарадазнаўству.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

літаратуразна́вец, ‑знаўца, м.

Спецыяліст у галіне літаратуразнаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)