змяшчэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. змяшчаць — змясціць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. змяшчацца — змясціцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпіталізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго.
Змясціць (змяшчаць) хворага ў бальніцу або шпіталь. Шпіталізаваць хворага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасе́яць, -е́ю, -е́еш, -е́е; -е́й; -е́яны; зак., што.
1. гл. сеяць.
2. Змясціць мікраарганізмы ў пажыўнае асяроддзе (спец.).
3. Згубіць (разм.).
Дзе ты пасеяў шапку?
|| наз. пасе́ў, -е́ву, м. (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
васьміпудо́вы, ‑ая, ‑ае.
Вагой восем пудоў. Васьміпудовы камень. // У які можна змясціць восем пудоў чаго‑н. Васьміпудовая скрыня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ёмісты, -ая, -ае.
1. Здольны змясціць у сабе вялікую колькасць чаго-н.
Ёмістая пасудзіна.
2. перан. З багатым унутраным зместам, сэнсам.
Ё. характар героя.
|| наз. ёмістасць, -і, ж.
Ё. рэзервуара.
Ё. фразы.
Ё. вобразных сродкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
умаро́зіць, ‑рожу, ‑розіш, ‑розіць; зак., што.
Змясціць што‑н. у вадкасць, якая замярзае, і даць там умацавацца пад дзеяннем марозу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панаса́джваць¹, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.
1. чаго. Насадзіць¹ вялікую колькасць якіх-н. раслін.
П. дрэў.
2. каго-чаго. Змясціць, размясціць дзе-н. вялікую колькасць каго-н, чаго-н.
П. людзей на аўтамашыну.
П. булак у печ.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Сто́ўпіцца ‘змясціцца’: стоўпіцца яшчэ тут напісаць (Касп.), сто́ўпіцца, стаўпі́цца ‘увайсці, уціснуцца’ (Шымк. Собр.), стаўпі́цца ‘сабрацца ў адным месцы’, ‘змясціцца’ (Нас.), сто́ўпіць ‘змясціць’ (Ласт., Гарэц.). Да тоўпіць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
не́куды.
1. прысл. Кудысьці, невядома куды.
Н. ж вядзе гэта сцежка.
2. безас., у знач. вык., з інф. Няма месца (куды б можна было адправіцца, змясціць каго-, што-н.).
Ехаць н.
Далей ісці н.
◊
Далей некуды (разм.) — горш не можа быць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паглы́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., што.
1. Зрабіць больш глыбокім (у 1 і 4 знач.).
П. сажалку.
П. свае веды (перан.).
2. Змясціць глыбей, урэзаць што-н.
П. разец у метал.
|| незак. паглыбля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. паглыбле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)