часово́йII сущ., воен. вартавы́, -во́га м.;

сме́на часовы́х зме́на вартавы́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переме́на ж.

1. пераме́на, -ны ж.; (в знач.: «изменение» — чаще употребляется) зме́на, -ны ж.; (замена) заме́на, -ны ж.;

переме́на декора́ций прям., перен. зме́на (пераме́на) дэкара́цый;

переме́на обстано́вки зме́на (пераме́на) абста́він;

2. (комплект белья и т. п.) зме́на, -ны ж.; разг. пераме́нка, -кі ж.;

3. школ. перапы́нак, -нку м.;

больша́я переме́на вялі́кі перапы́нак;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэфра́кцыя, -і, ж. (спец.).

Пераламленне светлавога праменя ў атмасферы, а таксама змена напрамку гукавых ваганняў з-за неаднароднасці асяроддзя.

Р. святла.

Р. гука.

|| прым. рэфракцы́йны, -ая, -ае.

Рэфракцыйная з’ява.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

измене́ние ср. зме́на, -ны ж., змяне́нне, -ння ср.; (перемена) пераме́на, -ны ж.;

ре́зкое измене́ние пого́ды рэ́зкая зме́на (пераме́на) надво́р’я;

измене́ние по падежа́м змяне́нне па скло́нах;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпалу́днаваць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак.

Кончыць палуднаваць. Адна змена адпалуднавала, пачынае другая.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэверсі́раванне, ‑я, н.

Спец. Змена напрамку руху рабочых частак машыны на адваротны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хематрапі́зм, ‑у, м.

Спец. Змена напрамку росту органаў раслін пад уздзеяннем хімічных рэчываў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапланіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Змена плана, планіроўкі чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праменепраламле́нне, ‑я, н.

Спец. Змена кірунку светлавога праменя пры пераходзе з аднаго асяроддзя ў другое.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паваро́т, -у, Мо́це, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. павярнуцца, павярнуць.

2. Месца, дзе паварочваюць.

Выйсці з-за павароту.

3. перан. Поўная змена ў развіцці чаго-н.; пералом.

П. у жыцці.

П. лёсу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)