заўважа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заўважыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дазе́рыць

‘убачыць, заўважыць каго-небудзь, што-небудзь; прасачыць за кім-небудзь, чым-небудзь (без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дазе́ру дазе́рым
2-я ас. дазе́рыш дазе́рыце
3-я ас. дазе́рыць дазе́раць
Прошлы час
м. дазе́рыў дазе́рылі
ж. дазе́рыла
н. дазе́рыла
Загадны лад
2-я ас. дазе́р дазе́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час дазе́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагле́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што.

Уважліва наглядаючы, заўважыць, знайсці; прыгледзець з якой-н. мэтай.

Н. утульнае месца для забудовы.

|| незак. нагле́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дапы́тлівы, -ая, -ае.

1. Які імкнецца ўсё зразумець, пазнаць.

Гэта быў д. чалавек.

2. Праніклівы, здольны многае заўважыць, прадбачыць.

Д. розум.

Абвесці дапытлівым позіркам пакой.

|| наз. дапы́тлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заўва́жаны

1. заме́ченный, приме́ченный;

2. заме́ченный, подме́ченный;

1, 2 см. заўва́жыць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́глядзець, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што.

Уважліва назіраючы, заўважыць, знайсці.

В. сябра ў натоўпе.

|| незак. выгляда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е, выгля́дваць, -аю, -аеш, -ае і выгле́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

знаць¹, зна́ю, зна́еш, зна́е; незак.

1. Тое, што і ведаць (у 1—5 знач.).

2. інф., у знач. вык. Відаць, можна заўважыць (уст.).

З. па слядах, што тут прайшоў воўк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Сце́міць ’прыкмеціць, успомніць; заўважыць’ (Нас.). Гл. цеміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Няўстро́паць (неустропаць) ’не угледзець, не заўважыць’. Гл. устропаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кме́ціць ’заўважыць, разумець, цяміць’ (Др.-Падб., Гарэц.). Гл. кеміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)