увазго́ліць
‘замазаць, размазаць, запэцкаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
увазго́лю |
увазго́лім |
| 2-я ас. |
увазго́ліш |
увазго́ліце |
| 3-я ас. |
увазго́ліць |
увазго́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
увазго́ліў |
увазго́лілі |
| ж. |
увазго́ліла |
| н. |
увазго́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
увазго́ль |
увазго́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
увазго́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́мазаць, -мажу, -мажаш, -мажа; -маж; -мазаны; зак., што.
1. Намазаць, нацерці чым-н., што фарбуе.
В. печ глінай.
2. у што. Запэцкаць, замазаць (разм.).
В. адзенне ў дзёгаць.
|| незак. выма́зваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зама́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да замазаць.
•••
Вочы замазваць каму — уводзіць у зман, ашукваць каго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зачарні́ць, ‑чарню, ‑чэрніш, ‑чэрніць; зак., што.
Замазаць, зафарбаваць чорным. Зачарніў неба просінь Дым, узняўшыся стогам. Нядзведскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паквэ́цаць
‘замазаць, размазаць каго-небудзь, што-небудзь; дрэнна, безгустоўна памаляваць (паквэцаў па палатне)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паквэ́цаю |
паквэ́цаем |
| 2-я ас. |
паквэ́цаеш |
паквэ́цаеце |
| 3-я ас. |
паквэ́цае |
паквэ́цаюць |
| Прошлы час |
| м. |
паквэ́цаў |
паквэ́цалі |
| ж. |
паквэ́цала |
| н. |
паквэ́цала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паквэ́цай |
паквэ́цайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паквэ́цаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
закітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
Замазаць кітам (стыкі шыб з аконнымі рамамі). Закітаваць вокны на зіму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запа́чкать сов. запэ́цкаць, мног. пазапэ́цкваць, забру́дзіць, мног. пазабру́джваць; зама́заць, мног. пазама́зваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спа́касціць, ‑кашчу, ‑касціш, ‑касціць; зак., што.
Разм.
1. Запэцкаць, замазаць граззю. Спакасціць касцюм. Спакасціць падлогу.
2. Сапсаваць. Спакасціць справу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закрыва́віць
‘разбіць да крыві каго-небудзь, што-небудзь; запэцкаць, замазаць кроўю; пакінуць крывавыя сляды на кім-небудзь, чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
закрыва́ўлю |
закрыва́вім |
| 2-я ас. |
закрыва́віш |
закрыва́віце |
| 3-я ас. |
закрыва́віць |
закрыва́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
закрыва́віў |
закрыва́вілі |
| ж. |
закрыва́віла |
| н. |
закрыва́віла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
закрыва́ў |
закрыва́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
закрыва́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перакітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
1. Закітаваць нанава, іначай, яшчэ раз. Перакітаваць аконныя рамы.
2. Абмазаць, замазаць кітам усё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)