пад’язы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад языком. Пад’язычны нерв. Пад’язычная залоза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́чань, -і, ж.

Стрававальная залоза ў жывёл і чалавека, якая выпрацоўвае жоўць, удзельнічае ў працэсах стрававання, кровазвароту і абмену рэчываў.

|| прым. пячо́начны, -ая, -ае.

Пячоначныя пратокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

семянні́к, ‑а, м.

Мужчынская палавая залоза, якая выпрацоўвае мужчынскія палавыя клеткі — сперматазоіды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

миндалеви́дный міндалепадо́бны;

миндалеви́дная железа́ анат. міндалепадо́бная зало́за.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

околоу́шный анат. каляву́шны;

околоу́шная железа́ каляву́шная зало́за.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паращитови́дный анат. парашчытападо́бны;

паращитови́дная железа́ парашчытападо́бная зало́за.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поджелу́дочный анат. падстра́ўнікавы;

поджелу́дочная железа́ падстра́ўнікавая зало́за.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шишкови́дный шышкападо́бны;

шишкови́дная железа́ анат. шышкападо́бная зало́за.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

щитови́дный анат. шчытападо́бны;

щитови́дная железа́ шчытападо́бная зало́за.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бубо́н, ‑а, м.

Апухлая ў выніку запалення лімфатычная залоза (у пахвіне, пад пахамі).

[Ад грэч. bubon — пахвіна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)