дука́т, ‑а, М ‑каце, м.

Старадаўняя сярэбраная, затым залатая манета ў некаторых заходнееўрапейскіх краінах.

[Іт. ducato.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэхі́н, ‑а, м.

Старадаўняя венецыянская залатая манета, якая хадзіла і ў іншых краінах Еўропы.

[Іт. zecchino.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жоўта-залаты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жоўта-залаты жоўта-залатая жоўта-залатое жоўта-залатыя
Р. жоўта-залатога жоўта-залатой
жоўта-залатое		 жоўта-залатога жоўта-залатых
Д. жоўта-залатому жоўта-залатой жоўта-залатому жоўта-залатым
В. жоўта-залаты
жоўта-залатога		 жоўта-залатую жоўта-залатое жоўта-залатыя
Т. жоўта-залатым жоўта-залатой
жоўта-залатою		 жоўта-залатым жоўта-залатымі
М. жоўта-залатым жоўта-залатой жоўта-залатым жоўта-залатых

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напалеандо́р, ‑а, м.

Французская залатая манета вартасцю ў 20 франкаў, змяшчае 5,8 грамаў чыстага золата.

[Фр. Napoléon d'or.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руно́, ‑а, н.

Шэрсць авечкі. Тонкае руно.

•••

Залатое руно — у грэчаскай міфалогіі: залатая шкура барана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арда́, -ы́, ДМ -дзе́, мн. о́рды, орд і арда́ў, ж.

1. гіст. Назва дзяржаўнага аб’яднання ў старажытных цюркскіх вандроўных народаў.

Залатая а.

2. перан. Варожае войска; натоўп, банда, зграя.

Фашысцкія орды.

|| прым. арды́нскі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натхні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -нім, -ніце́, -ня́ць; -нёны; зак., каго-што.

1. Выклікаць натхненне, творчы ўздым.

Залатая восень натхняе паэтаў.

2. Выклікаць душэўны ўздым, заахвоціць да якіх-н. дзеянняў

Н. на напісанне верша.

Н. на подзвіг.

|| незак. натхня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

валю́та валю́та, -ты ж.;

золота́я валю́та залата́я валю́та;

твёрдая валю́та цвёрдая валю́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

середи́на сярэ́дзіна, -ны ж.;

◊

золота́я середи́на залата́я сярэ́дзіна;

держа́ться середи́ны трыма́цца сярэ́дзіны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мядо́ва-залаты́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мядо́ва-залаты́ мядо́ва-залата́я мядо́ва-залато́е мядо́ва-залаты́я
Р. мядо́ва-залато́га мядо́ва-залато́й
мядо́ва-залато́е		 мядо́ва-залато́га мядо́ва-залаты́х
Д. мядо́ва-залато́му мядо́ва-залато́й мядо́ва-залато́му мядо́ва-залаты́м
В. мядо́ва-залаты́ (неадуш.)
мядо́ва-залато́га (адуш.)		 мядо́ва-залату́ю мядо́ва-залато́е мядо́ва-залаты́я (неадуш.)
мядо́ва-залаты́х (адуш.)
Т. мядо́ва-залаты́м мядо́ва-залато́й
мядо́ва-залато́ю		 мядо́ва-залаты́м мядо́ва-залаты́мі
М. мядо́ва-залаты́м мядо́ва-залато́й мядо́ва-залаты́м мядо́ва-залаты́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)