лататы́: даць (зада́ць) лататы́ прост. зада́ть лататы́, дать (зада́ть) стрекача́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пы́цель, пы́тля і пы́тлю, мн. пы́тлі, пы́тляў, м.

1. пы́тля. Вальцовы млын для пытлявання.

2. пы́тлю. Пытляваная мука.

◊

Даць (задаць) пытлю каму (разм.) — даць наганяй, аб’явіць вымову.

|| прым. пы́цельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запыта́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Пытанне, зварот да каго-н., які патрабуе адказу, тлумачэння.

Задаць з.

2. Патрабаванне афіцыйнага растлумачэння па якой-н. справе.

Паслаць з. ва ўстанову.

З. ўраду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уцяка́ч, уцекача, м.

1. Той, хто ўцякае або ўцёк адкуль‑н. У [партызанскія].. рады ўліваліся ўсё новыя і новыя людзі — калгаснікі, абкружэнцы, уцекачы з нямецкага палону. М. Ткачоў.

2. Разм. Тое, што і бежанец.

•••

Даць (задаць) уцекача — тое, што і даць (задаць) дзёру (гл. даць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драпа́к ​1, ‑а, м.

Уст. Спружыноўка.

драпа́к ​2, ‑а, м.

У выразе: даць (задаць) драпака гл. даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задава́ць несов., в разн. знач. задава́ть; см. зада́ць;

◊ з. тон — задава́ть тон

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дра́ла, у знач. вык.

Разм. Уцякаць, наўцёкі. Жанкі ўрассыпную ды драла, Не чуюць і ног пад сабою. Колас.

•••

Даць (задаць) драла гл. даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задава́нне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. задаваць — задаць.

задава́нне ​2, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. задавацца ​2; фанабэрыстасць, ганарлівасць, зазнайства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зада́дзены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад задаць (у 1–3 знач.).

2. у знач. прым. Загадзя вызначаны, зараней устаноўлены. Самалёт лёг на зададзены курс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзёру, у знач. вык.

Разм. Пускаецца наўцёкі, уцякае. [Маці:] Усе яны добрыя... Мякка сцелюць, ды мулка спаць... Сваё возьме — ды дзёру... Сачанка.

•••

Даць (задаць) дзёру гл. даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)