завли́т (заве́дующий литерату́рной ча́стью) зага́дчык літарату́рнай ча́сткі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экано́м, ‑а, м.

1. Уст. Беражлівы, гаспадарлівы чалавек.

2. Загадчык гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́вуч (заве́дующий уче́бной ча́стью) за́вуч, -ча м. (зага́дчык навуча́льнай ча́сткі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патрабава́льны, -ая, -ае.

1. Строгі, які патрабуе многага ад іншых.

П. загадчык.

2. З высокімі патрабаваннямі, вельмі разборлівы.

П. чытач.

3. Які выражае патрабаванне (у 2 знач.), настойлівы.

П. стук.

4. Які змяшчае патрабаванне (у 5 знач.; спец.).

Патрабавальная ведамасць.

|| наз. патрабава́льнасць, -і, ж. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

За́вуч ’загадчык навучальнай часткі школы’. З рус. за́вуч ’тс’ — абрэвіятура сав. часу ад заведующий учебной частью (работой).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адміністра́тар (БРС), ст.-бел. администраторъ ’кіраўнік, загадчык’ (1544) (Булыка, Запазыч.) праз польск. administrator з лац. administrator або непасрэдна з лацінскага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ха́тнік, ‑а, м.

Уст. Культурна-асветніцкі работнік на вёсцы, загадчык хаты-чытальні. Работа хатнікаў — справа цяжкая, але высакародная і захапляючая. Гэта ж праца для душы. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрэвізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Правесці, зрабіць рэвізію чаго‑н. Так, гэта была рэвізія, якою новы загадчык земаддзела запатрабаваў у спешным парадку абрэвізаваць справы воласці. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ізба́ч ’загадчык хаты-чытальні’ (Сцяшк. МГ). Ад ізба (гл.) (чытальня) з суф. ‑ач. З рус. мовы ў сав. час. Шанскі, 2, I, 19–20.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зля́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Зрабіць што‑н. (звычайна наспех, абы-як). Дык вось, каб быў мацнейшым акт, Загадчык запрасіў сябра-ветэрынара І зляпалі паперачку. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)