Ізба́ч ’загадчык хаты-чытальні’ (Сцяшк. МГ). Ад ізба (гл.) (чытальня) з суф. ‑ач. З рус. мовы ў сав. час. Шанскі, 2, I, 19–20.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)