Ка́вал ’вялікі кавалак чаго-н.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ка́вал ’вялікі кавалак чаго-н.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́пасть
из кни́ги вы́пало письмо́ з кні́гі вы́пала пісьмо́;
вы́пал снег вы́паў снег;
вы́пало ему́ сча́стье вы́пала яму́ шча́сце;
жре́бий вы́пал ему́
◊
вы́пасть на до́лю вы́пасці на до́лю;
вы́пасть из по́ля зре́ния вы́пасці з по́ля зро́ку, вы́пасці з во́ка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кида́ть
кида́ть у́голь в то́пки кі́даць ву́галь у то́пкі;
рефле́кторы кида́ли в лицо́ пото́ки я́ркого све́та рэфле́ктары кі́далі ў твар пато́кі я́ркага святла́;
кида́ть су́мку на дива́н кі́даць су́мку на кана́пу;
меня́ кида́ет в жар
кида́ть дете́й без присмо́тра кі́даць дзяце́й без нагля́ду;
кида́ть но́вые подкрепле́ния
◊
кида́ть жре́бий кі́даць
кида́ть де́ньги на ве́тер кі́даць гро́шы на ве́цер;
кида́ть ка́мешки в (чей) огоро́д кі́даць каме́ньчыкі ў агаро́д (чый);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мета́тьI
1. (бросать) кі́даць;
мета́ть бо́мбы
мета́ть жре́бий кі́даць
мета́ть стог кі́даць стог;
2. (производить потомство — о животных) прыво́дзіць; (выделять икру — о рыбах) нерастава́ць; кла́сці (адкла́дваць) ікру́;
свинья́ ме́чет до двена́дцати порося́т свіння́ прыво́дзіць да двана́ццаці парася́т;
3.
◊
мета́ть гро́мы и мо́лнии сы́паць гро́мы і мала́нкі, сы́паць перуны́;
рвать и мета́ть так разысці́ся (развар’ява́цца);
мета́ть би́сер пе́ред сви́ньями сы́паць бі́сер (пе́рлы) пе́рад сві́ннямі;
что есть в печи́, всё на стол мечи́
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
броса́ть
броса́ть ка́мень кі́даць ка́мень;
броса́ть я́корь кі́даць я́кар;
маши́ну броса́ло во все сто́роны машы́ну кі́дала ва ўсе бакі́;
броса́ть оде́жду кі́даць адзе́нне;
броса́ть друзе́й кі́даць сябро́ў;
броса́ть кури́ть кі́даць куры́ць;
меня́ броса́ло в пот мяне́ кі́дала ў пот;
◊
броса́ть жре́бий кі́даць
броса́ть ору́жие кі́даць збро́ю;
броса́ть тень на (кого, что) кі́даць цень на (каго, што);
броса́ть слова́ на ве́тер кі́даць сло́вы на ве́цер;
броса́ть ка́мешки в (чей) огоро́д кі́даць каме́ньчыкі ў (чый) агаро́д;
броса́ть де́ньги на ве́тер кі́даць (пуска́ць) гро́шы на ве́цер;
броса́ть на произво́л судьбы́ кі́даць (пакіда́ць) на во́лю лёсу;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́пасці
1.
2. ускользну́ть;
3.
○ в. на до́лю — вы́пасть на до́лю;
з во́ка в. — вы́пасть из по́ля зре́ния;
як вы́падзе — как случи́тся, как уда́стся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кі́нуць
1. (камень, палку и т.п.) бро́сить, ки́нуть; (с силой — ещё) метну́ть; швырну́ть; запусти́ть; пусти́ть;
2. (направить подкрепление, средства) бро́сить;
3.
4. (оставить, перестать заниматься) ки́нуть, бро́сить;
5. (покинуть, оставить) ки́нуть, бро́сить;
6. (прекратить) бро́сить, оста́вить;
7.
8. (привести в тяжёлое состояние) пове́ргнуть;
9.
◊ кінь (кі́ньце)! — оста́вь (оста́вьте)!; переста́нь (переста́ньте)!; брось (бро́сьте)!; по́лно!;
к. во́кам — взгляну́ть; бро́сить взгляд;
к.
к. цень — (на каго) бро́сить тень (на кого);
к. збро́ю — бро́сить ору́жие;
к. пальча́тку — бро́сить перча́тку;
к. кліч — ки́нуть клич;
к. я́кар — бро́сить я́корь;
к. по́зірк — бро́сить (ки́нуть) взгляд;
к.-ры́нуць — бро́сить на произво́л судьбы́;
куды́ ні к. во́кам — куда́ ни кинь гла́зом;
хоць кінь — хоть брось;
га́дка з’е́сці і шкада́ к. —
куды́ ні кінь — усю́ды клін —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)