нанпарэ́ль, ‑і, ж.

Вельмі дробны (драбнейшы за петыт) друкарскі шрыфт. Набраць спасылкі нанпарэллю.

[Фр. nonpareille.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярста́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Друкарскі інструмент для ручнога набору.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыпа...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «друкарскі», напрыклад: тыпагравюра, тыпалітаграфія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гекто́граф, ‑а, м.

Спрошчаны друкарскі апарат для атрымання копій (да 100 экземпляраў) з надрукаванага або напісанага тэксту.

[Ад грэч. hekatón — сто і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нонпарэ́ль, ‑і, ж.

Спец. Дробны друкарскі шрыфт, памер якога роўны 6 пунктам (2,25 мм). Набраць тэкст нонпарэллю.

[Фр. nonparreille — непараўнальны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

петы́т, ‑у, М ‑тыце, м.

Дробны друкарскі шрыфт намерам у 8 пунктаў (каля 3 мм). // Тэкст, надрукаваны такім шрыфтам.

[Ад фр. petit — маленькі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міньён 1, ‑у, м.

Спец. Дробны друкарскі шрыфт, роўны 7 пунктам.

[Фр. mignonne, ад mignon — вельмі маленькі.]

міньён 2, ‑а, м.

Бальны танец, падобны на вальс.

[Ад фр. mignonne — любая, мілая.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

печа́тный

1. (для печатания) друка́рскі;

печа́тный цех друка́рскі цэх;

печа́тное де́ло друка́рская спра́ва;

печа́тный стано́к друка́рскі стано́к;

2. (напечатанный) друкава́ны;

печа́тная бу́ква друкава́ная лі́тара;

печа́тное сло́во друкава́нае сло́ва;

печа́тный лист друкава́ны а́ркуш;

чита́ть то́лько по печа́тному чыта́ць то́лькі друкава́нае;

3. (тиснённый) пяча́таны;

печа́тный пря́ник пяча́таны пе́рнік;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нованабра́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Толькі што, нядаўна прызваны, набраны (пра войскі, рабочую сілу і пад.).

2. Толькі што, нядаўна набраны (у друкарні). Нованабраны друкарскі аркуш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макулату́ра, ‑ы, ж., зб.

1. Друкарскі брак — невыразна надрукаваныя, запэцканыя лісты. // Непрыгодная папера, кнігі, прызначаныя для перапрацоўкі на папяровых фабрыках.

2. перан. Бяздарныя, не маючыя ніякай вартасці літаратурныя творы.

[Ням. Makulatur ад лац. maculare — пэцкаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)