шаль, -я, мн. -і, -яў, м.

Доўгая вузкая вязаная тканіна або тканая хустка.

Абкруціць шыю шалем.

|| прым. ша́левы, -ая, -ае.

Ш. каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каса́³, -ы́, мн. ко́сы і (з ліч. 2, 3, 4) касы́, кос, ж.

Доўгая вузкая паласа, што цягнецца ад берага; мыс.

Намыўная к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арка́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Доўгая вяроўка з рухомай пятлёй на канцы для лоўлі коней і іншых жывёлін; ласо.

|| прым. арка́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хламі́да, -ы, ДМі́дзе, мн. -ы, -мі́д, ж.

1. Адзенне старажытных грэкаў і рымлян у выглядзе плашча.

2. Нязграбная шырокая і доўгая адзежына (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́рда, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, корд і -аў, ж. (спец.).

Доўгая вяроўка, на якой ганяюць коней па крузе пры выездзе, абучэнні.

Ганяць на кордзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́льма, ‑ы, ж.

Уст. Жаночая доўгая накідка без рукавоў.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́жак, -жка, мн. -жкі, -жкаў, м.

Мэбля для спальні — доўгая рама з ножкамі і дзвюма спінкамі, на якую кладуцца матрац і пасцельныя рэчы.

|| прым. ло́жкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́ксі-спадні́ца, ‑ы, ж.

Вельмі доўгая спадніца; проціл. міні-спадніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раска́ціста-до́ўгі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раска́ціста-до́ўгі раска́ціста-до́ўгая раска́ціста-до́ўгае раска́ціста-до́ўгія
Р. раска́ціста-до́ўгага раска́ціста-до́ўгай
раска́ціста-до́ўгае
раска́ціста-до́ўгага раска́ціста-до́ўгіх
Д. раска́ціста-до́ўгаму раска́ціста-до́ўгай раска́ціста-до́ўгаму раска́ціста-до́ўгім
В. раска́ціста-до́ўгі (неадуш.)
раска́ціста-до́ўгага (адуш.)
раска́ціста-до́ўгую раска́ціста-до́ўгае раска́ціста-до́ўгія (неадуш.)
раска́ціста-до́ўгіх (адуш.)
Т. раска́ціста-до́ўгім раска́ціста-до́ўгай
раска́ціста-до́ўгаю
раска́ціста-до́ўгім раска́ціста-до́ўгімі
М. раска́ціста-до́ўгім раска́ціста-до́ўгай раска́ціста-до́ўгім раска́ціста-до́ўгіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

псо́віна, ‑ы, ж.

Доўгая поўсць на пярэдніх нагах і на хвасце хартоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)