преуспе́ть сов. дасягну́ць (вялі́кага) по́спеху (вялі́кіх по́спехаў), дабі́цца (вялі́кага) по́спеху (вялі́кіх по́спехаў);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забасто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, мн. -і, -то́вак, ж.
Арганізаванае масавае спыненне работы на прадпрыемстве з мэтай дабіцца выканання якіх-н. патрабаванняў; стачка.
Усеагульная з.
Аб’явіць забастоўку.
|| прым. забасто́вачны, -ая, -ае.
З. камітэт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ураўнава́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.
1. Зрабіць аднолькавым па вазе.
У. шалі вагаў.
2. перан. Дабіцца раўнавагі, зрабіць роўным, ураўнаваць адно з другім.
У. сілы праціўнікаў.
|| незак. ураўнава́жваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падла́шчыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак., да каго.
Ліслівасцю дабіцца прыхільнасць ласкі і пад.; падлабуніцца. Падлашчыцца да бацькі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Дапну́ць ’дабрацца, дайсці, знайсці, дапасці’ (Сцяц.). Як здаецца, можна ставіць пытанне, ці не з’яўляецца гэта лексема запазычаннем з польск. мовы. Параўн. польск. dopiąć ’дабіцца, дайсці’, dopinać ’дабівацца, дасягаць’. Аб магчымасці запазычання сведчыць геаграфія пашырэння слова (зах. гаворкі бел. мовы), а таксама, як здаецца, не зусім звычайны для бел. мовы марфалагічны тып дзеяслова. Прамым запазычаннем з польск. з’яўляецца і бел. дапя́ць (БРС) ’дабіцца, дайсці, апынуцца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
суця́жніцтва, ‑а, н.
Разм. неадабр. Цяга да вядзення судовых спраў; імкненне дабіцца сабе выгады любым, нават нядобрасумленным спосабам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
одержа́ть сов. / одержа́ть побе́ду атрыма́ць (заваява́ць) перамо́гу, дабі́цца перамо́гі;
одержа́ть верх узя́ць верх;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заслужы́ць, -ужу́, -у́жыш, -у́жыць; -у́жаны; зак., што.
1. Сваёй дзейнасцю стаць дастойным або дабіцца чаго-н.
З. узнагароду.
З. павагу.
З. папрок.
2. Выслужыць, атрымаць за службу, працу.
З. права на адпачынак.
|| незак. заслуго́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спакусі́ць, -кушу́, -ку́сіш, -ку́сіць; -ку́шаны; зак., каго (што).
1. чым і з інф. Прывабіць чым-н. захапляючым, прыемным.
С. пакупнікоў моднымі таварамі.
2. Дабіцца інтымнай блізкасці.
С. дзяўчыну.
|| незак. спакуша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. спакушэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзе́йснасць, ‑і, ж.
Уласцівасць дзейснага. Дзейснасць агітацыі. □ Важна дабіцца дзейснасці лекцый і як крыніцы ведаў і як сродку ідэалагічнага ўздзеяння. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)