узго́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.

Невялікая горка, узвышэнне з пакатымі схіламі; пагорак.

Пясчаны ў.

|| памянш. узго́рачак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

право́дны: ~ная нядзе́ля этн. кра́сная го́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кратаві́нне ср., разг. го́рка земли́, нары́тая крото́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

істо́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць істотнага; значнасць, важнасць. Горка маці ад усведамлення істотнасці гэтай трывогі. Ды ці адной ёй горка!.. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

груд, -а, М -дзе, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Невялікі ўзгорак, горка.

На грудах рос верас.

2. Сухая сенажаць, сухадол.

|| памянш. грудо́к, -дка́, мн. -дкі́, -дко́ў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ледзяны́, -а́я, -о́е.

1. гл. лёд.

2. Пакрыты лёдам.

Ледзяная горка.

3. Вельмі халодны.

Ледзяная вада.

4. перан. Адубелы ад холаду.

Ледзяныя пальцы.

5. перан. Пагардліва халодны.

Л. позірк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сартава́льны сортиро́вочный, сортирова́льный;

~ная машы́на — сортиро́вочная (сортирова́льная) маши́на;

○ ~ная го́рка — ж.-д. сортиро́вочная го́рка;

~ная ста́нцыя — ж.-д. сортиро́вочная ста́нция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сто́сік м., уменьш. сто́пка ж.; го́рка ж.; ки́пка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стос м.

1. шта́бель;

2. стопа́ ж.; го́рка ж.; (пачка связанных предметов — ещё) ки́па ж.;

с. кніг — стопа́ (ки́па) книг;

с. бліно́ў — го́рка блино́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кро́ўна ’цяжка, горка, бядотна’ (ТС). Да кроў (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)