трупце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ці́ць; незак. (разм.).

Утвараць глухі нячысты гук (пра надтрэснуты посуд).

Гаршчок трупціць.

|| наз. трупце́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ух, выкл.

1. Выражае розныя моцныя пачуцці.

Ух ты, прыгожа як!

2. Ужыв. пры абазначэнні рэзкага гуку ад удару, выбуху, выстралу.

Ух!

Раздаўся глухі ўдар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шмя́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. каго-што. Упускаць, кідаць, утвараючы глухі гук.

2. Стукаць, утвараючы глухі гук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безгла́сный

1. (безмолвный) маўклі́вы;

2. грам. глухі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашмя́каць

‘пачаць шмякаць - стукаць, утвараючы глухі гук, чмякаць, чвякаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зашмя́каю зашмя́каем
2-я ас. зашмя́каеш зашмя́каеце
3-я ас. зашмя́кае зашмя́каюць
Прошлы час
м. зашмя́каў зашмя́калі
ж. зашмя́кала
н. зашмя́кала
Загадны лад
2-я ас. зашмя́кай зашмя́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зашмя́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зашу́рхаць

‘пачаць шурхаць - утвараць глухі, лёгкі гук, шапацець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зашу́рхаю зашу́рхаем
2-я ас. зашу́рхаеш зашу́рхаеце
3-я ас. зашу́рхае зашу́рхаюць
Прошлы час
м. зашу́рхаў зашу́рхалі
ж. зашу́рхала
н. зашу́рхала
Загадны лад
2-я ас. зашу́рхай зашу́рхайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зашу́рхаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

глушэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. глухі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашпо́каць

‘пачаць шпокаць - падаючы, стукаючыся аб што-небудзь, утвараць кароткі глухі гук’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зашпо́каю зашпо́каем
2-я ас. зашпо́каеш зашпо́каеце
3-я ас. зашпо́кае зашпо́каюць
Прошлы час
м. зашпо́каў зашпо́калі
ж. зашпо́кала
н. зашпо́кала
Загадны лад
2-я ас. зашпо́кай зашпо́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зашпо́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

напе́каць

‘набіць каго-небудзь чым-небудзь, што выдае глухі гук, напекаць па чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напе́каю напе́каем
2-я ас. напе́каеш напе́каеце
3-я ас. напе́кае напе́каюць
Прошлы час
м. напе́каў напе́калі
ж. напе́кала
н. напе́кала
Загадны лад
2-я ас. напе́кай напе́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час напе́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шпо́каць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак. (разм.).

Падаючы, стукаючыся аб што-н., утвараць кароткі глухі гук.

Жалуды шпокалі з дуба на дол.

|| аднакр. шпо́кнуць, -не; -ні.

|| наз. шпо́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)