нава́ривать
1.
2. (стряпать) нава́рваць,
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нава́ривать
1.
2. (стряпать) нава́рваць,
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
электрапліта́, ‑ы,
Пліта (у 2 знач.), якая працуе на электраэнергіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
куха́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кіпяці́ць, -пячу́, -пяці́ш, -пяці́ць; -пяці́м, -пеціце́, -пяця́ць; -пячо́ны;
1. Награваючы, даводзіць да кіпення;
2. Трымаць, варыць у кіпені; стэрылізаваць.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
флакі́раваць
‘нанесці (наносіць) на паверхню валокнаў хімічна апрацаванага тэкстылю для надання паверхні аксаміцістасці (флакіраваць тканіну); прыгатаваць (
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| флакі́рую | флакі́руем | |
| флакі́руеш | флакі́руеце | |
| флакі́руе | флакі́руюць | |
| Прошлы час | ||
| флакі́раваў | флакі́равалі | |
| флакі́равала | ||
| флакі́равала | ||
| Загадны лад | ||
| флакі́руй | флакі́руйце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| флакі́руючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
флакі́раваць
‘нанесці (наносіць) на паверхню валокнаў хімічна апрацаванага тэкстылю для надання паверхні аксаміцістасці (флакіраваць тканіну); прыгатаваць (
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| флакі́рую | флакі́руем | |
| флакі́руеш | флакі́руеце | |
| флакі́руе | флакі́руюць | |
| Прошлы час | ||
| флакі́раваў | флакі́равалі | |
| флакі́равала | ||
| флакі́равала | ||
| Загадны лад | ||
| флакі́руй | флакі́руйце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| флакі́раваўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Кухто́рыць ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
фарш, ‑у,
Здробненае мяса для прыгатавання розных відаў ежы.
[Фр. farce ад лац. farcio — начыняю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стря́пать
1. (обед)
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)