гатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; гату́й; -тава́ны; незак., што.

1. Варыць ежу.

Г. вячэру.

Г. малако (кіпяціць).

2. Прыводзіць у прыгодны для карыстання стан.

Г. цёплае адзенне да зімы.

Г. насенне да пасеву.

|| зак. згатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны (да 1 знач.).

|| наз. гатава́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гатава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гату́ю гату́ем
2-я ас. гату́еш гату́еце
3-я ас. гату́е гату́юць
Прошлы час
м. гатава́ў гатава́лі
ж. гатава́ла
н. гатава́ла
Загадны лад
2-я ас. гату́й гату́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гату́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гатава́ць несов.

1. (создавать запас) заготовля́ть, загота́вливать;

г. дро́вы на зіму́ — заготовля́ть (загота́вливать) дрова́ на́ зиму;

2. (приводить в надлежащее состояние) гото́вить, приготовля́ть, пригота́вливать;

г. насе́нне да пасе́ву — гото́вить семена́ к се́ву;

г. цёплую во́пратку на зіму́ — гото́вить (приготовля́ть, пригота́вливать) тёплую оде́жду на́ зиму;

3. (пищу) гото́вить, приготовля́ть, пригота́вливать, вари́ть, стря́пать;

4. (воду и т.п.) кипяти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; заг. гатуй; незак., што.

1. Варыць, рыхтаваць ежу. Вячэра, якую гатавала Вера, яшчэ не зварылася. Мікуліч. А маці старалася і яду гатаваць госцю лепшую, не зважаючы на яго пратэсты. Колас. // Кіпяціць (ваду, чай).

2. Разм. Рыхтаваць, прыводзіць што‑н. у прыгодны для выкарыстання стан. Гатаваць насенне да пасеву. □ Я па вуліцы крочу. Калгаснік-сусед Воз вязе, поўна збожжам нагружаны. Расчыняйце вароты, гатуйце засек, Сустракайце вясёлымі ружамі! Панчанка. // Рабіць запас чаго‑н.; нарыхтоўваць. Гатаваць дровы на зіму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гатава́ць (варыць ежу) kóchen vt, zúbereiten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Гатава́ць. Гл. гато́вы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

згатава́ць гл. гатаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куха́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак.

Гатаваць стравы; быць кухарам, кухаркай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гото́вить несов.

1. рыхтава́ць, гатава́ць;

2. (стряпать) гатава́ць, вары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пригота́вливать несов.

1. падрыхто́ўваць, рыхтава́ць; гатава́ць, прыгато́ўваць;

2. (стряпать) вары́ць, гатава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)