лімо́наўка, ‑і, ДМ ‑наўцы, ж.

Разм. Гарэлка, настоеная на лімонных лупінках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спатыка́ч, ‑а, м.

Гарэлка або спірт, настоеныя на мускатным арэху і прыправах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пярцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы; Р мн. ‑цовак; ж.

Гарэлка, настоеная на перцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́кія, ‑і, ж.

Слівавая або наогул фруктовая гарэлка (у балгар, сербаў і інш.).

[Балг. ракия.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палыно́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Разм. Гарэлка, настоеная на палыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вино́ ср.

1. віно́, -на́ ср.;

2. (водка) разг. гарэ́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́мусны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прымуса, прызначаны для прымуса. Прымусная іголка. Прымусная гарэлка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джын, ‑у, м.

Гарэлка, прыгатаваная шляхам перагонкі хлебнага спірту з ядлоўцавымі ягадамі (пашырана ў ЗША, Англіі, Нідэрландах).

[Англ. gin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пярцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перцу. Пярцовы пах. // Прыгатаваны з перцу, з перцам. Пярцовая гарэлка. Пярцовы пластыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ташча́нка ’чыстая гарэлка без дамешкаў’ (Ласт.). Да тошчы ’пусты’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)