а́льфа-излуче́ние физ. а́льфа-выпрамяне́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́зерны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лазера. Лазернае выпрамяненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іо́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Электрычна зараджаная часціца, якая ўтвараецца ў выніку страты ці набыцця электронаў атамамі.

|| прым. іо́нны, -ая, -ае.

Іоннае выпрамяненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радыёшу́м, ‑у, м.

Электрамагнітнае выпрамяненне ў дыяпазоне радыёхваль, якое ствараецца рознымі пазазямнымі крыніцамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пульса́р, ‑а, м.

Нябеснае цела, якое дае хуткаперыядычнае выпрамяненне (радыёхвалевага, рэнтгенаўскага ці аптычна-рэнтгенаўскага дыяпазонаў).

[Ад англ. pulse — імпульс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́дый, ‑ю, м.

Радыеактыўны хімічны элемент, які ўяўляе сабой серабрыста-белы бліскучы метал. Выпрамяненне радыю.

[Ад лац. raduis — прамень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыяцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да радыяцыі, звязаны з ёю. Радыяцыйная энергія. Радыяцыйнае выпрамяненне. Радыяцыйная бяспека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўгахва́левы, ‑ая, ‑ае.

З вялікай даўжынёй хвалі. Даўгахвалевае выпрамяненне. // Які працуе на доўгіх хвалях, прымае доўгія хвалі. Даўгахвалевая радыёстанцыя. Даўгахвалевы прыёмнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейтро́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нейтрона. Нейтроннае выпрамяненне.

•••

Нейтронная бомба — ядзерная бомба для паражэння біялагічных аб’ектаў, якой характэрны высокі ўзровень пранікальнай радыяцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́мпульс, -у, м.

1. Унутраны штуршок, пабуджэнне, інтэлектуальны або эмацыянальны стымул, што выклікае якое-н. дзеянне.

2. Вектарная фізічная велічыня, колькасць руху, роўная здабытку масы цела на яго хуткасць (спец.).

І. да творчай працы.

|| прым. і́мпульсны, -ая, -ае.

Імпульснае выпрамяненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)