інфармацы́йна-выліча́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інфармацы́йна-выліча́льны інфармацы́йна-выліча́льная інфармацы́йна-выліча́льнае інфармацы́йна-выліча́льныя
Р. інфармацы́йна-выліча́льнага інфармацы́йна-выліча́льнай
інфармацы́йна-выліча́льнае
інфармацы́йна-выліча́льнага інфармацы́йна-выліча́льных
Д. інфармацы́йна-выліча́льнаму інфармацы́йна-выліча́льнай інфармацы́йна-выліча́льнаму інфармацы́йна-выліча́льным
В. інфармацы́йна-выліча́льны (неадуш.)
інфармацы́йна-выліча́льнага (адуш.)
інфармацы́йна-выліча́льную інфармацы́йна-выліча́льнае інфармацы́йна-выліча́льныя (неадуш.)
інфармацы́йна-выліча́льных (адуш.)
Т. інфармацы́йна-выліча́льным інфармацы́йна-выліча́льнай
інфармацы́йна-выліча́льнаю
інфармацы́йна-выліча́льным інфармацы́йна-выліча́льнымі
М. інфармацы́йна-выліча́льным інфармацы́йна-выліча́льнай інфармацы́йна-выліча́льным інфармацы́йна-выліча́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лічы́льна-выліча́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лічы́льна-выліча́льны лічы́льна-выліча́льная лічы́льна-выліча́льнае лічы́льна-выліча́льныя
Р. лічы́льна-выліча́льнага лічы́льна-выліча́льнай
лічы́льна-выліча́льнае
лічы́льна-выліча́льнага лічы́льна-выліча́льных
Д. лічы́льна-выліча́льнаму лічы́льна-выліча́льнай лічы́льна-выліча́льнаму лічы́льна-выліча́льным
В. лічы́льна-выліча́льны (неадуш.)
лічы́льна-выліча́льнага (адуш.)
лічы́льна-выліча́льную лічы́льна-выліча́льнае лічы́льна-выліча́льныя (неадуш.)
лічы́льна-выліча́льных (адуш.)
Т. лічы́льна-выліча́льным лічы́льна-выліча́льнай
лічы́льна-выліча́льнаю
лічы́льна-выліча́льным лічы́льна-выліча́льнымі
М. лічы́льна-выліча́льным лічы́льна-выліча́льнай лічы́льна-выліча́льным лічы́льна-выліча́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падліко́ва-выліча́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падліко́ва-выліча́льны падліко́ва-выліча́льная падліко́ва-выліча́льнае падліко́ва-выліча́льныя
Р. падліко́ва-выліча́льнага падліко́ва-выліча́льнай
падліко́ва-выліча́льнае
падліко́ва-выліча́льнага падліко́ва-выліча́льных
Д. падліко́ва-выліча́льнаму падліко́ва-выліча́льнай падліко́ва-выліча́льнаму падліко́ва-выліча́льным
В. падліко́ва-выліча́льны (неадуш.)
падліко́ва-выліча́льнага (адуш.)
падліко́ва-выліча́льную падліко́ва-выліча́льнае падліко́ва-выліча́льныя (неадуш.)
падліко́ва-выліча́льных (адуш.)
Т. падліко́ва-выліча́льным падліко́ва-выліча́льнай
падліко́ва-выліча́льнаю
падліко́ва-выліча́льным падліко́ва-выліча́льнымі
М. падліко́ва-выліча́льным падліко́ва-выліча́льнай падліко́ва-выліча́льным падліко́ва-выліча́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

электро́нна-выліча́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. электро́нна-выліча́льны электро́нна-выліча́льная электро́нна-выліча́льнае электро́нна-выліча́льныя
Р. электро́нна-выліча́льнага электро́нна-выліча́льнай
электро́нна-выліча́льнае
электро́нна-выліча́льнага электро́нна-выліча́льных
Д. электро́нна-выліча́льнаму электро́нна-выліча́льнай электро́нна-выліча́льнаму электро́нна-выліча́льным
В. электро́нна-выліча́льны (неадуш.)
электро́нна-выліча́льнага (адуш.)
электро́нна-выліча́льную электро́нна-выліча́льнае электро́нна-выліча́льныя (неадуш.)
электро́нна-выліча́льных (адуш.)
Т. электро́нна-выліча́льным электро́нна-выліча́льнай
электро́нна-выліча́льнаю
электро́нна-выліча́льным электро́нна-выліча́льнымі
М. электро́нна-выліча́льным электро́нна-выліча́льнай электро́нна-выліча́льным электро́нна-выліча́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

электро́нны в разн. знач. электро́нный;

~нная выліча́льная машы́на — электро́нная счётная маши́на;

~нная бо́мба — электро́нная бо́мба;

~нная тэо́рыя — электро́нная тео́рия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

машы́на, ‑ы, ж.

1. Сукупнасць механізмаў, прызначаная для пераўтварэння энергіі, выканання пэўнай карыснай работы, збору, захоўвання і выкарыстання інфармацыі. Швейная машына. Сельскагаспадарчыя машыны. Вылічальная машына. // перан. Пра чалавека, які дзейнічае машынальна, бяздумна, як аўтамат. // перан. Аб чым‑н. складаным, што дзейнічае падобна механізму бесперабойна і дакладна; сістэма. Беларуская Савецкая Рэспубліка першай прыняла на сябе ўдар пачварнай ваеннай машыны гітлерызму. Клімковіч.

2. Транспартны сродак, які прыводзіцца ў рух пры дапамозе якога‑н. рухавіка. Да свірна пад’ехала машына, на яе пачалі грузіць мяхі. Шахавец. // Уст. Поезд, цягнік. Вось кончан лес, і Стоўбцы блізка. Туман на возера лёг нізка, Вада шумела каля млына, Свістала голасна машына. Колас.

•••

Як заведзеная машына — а) рытмічна, аднастайна, бесперапынна; б) механічна, не думаючы (рабіць што‑н.).

[Фр. machine ад лац. machina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)