Verbum

анлайнавы слоўнік

вы́кінуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выкінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкі́дваць

‘да вы+кідаць - выкінуць у некалькі прыёмаў’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́шпурнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Разм. Выкінуць вон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́бушаваць ’выкінуць’ (Жд., 3). Відаць, да бушаваць ’шумець, энергічна рабіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́плеваць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Выкінуць з рота пляўкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́штурхнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак., каго-што.

Штуршком, напорам прымусіць выйсці; выкінуць, выдаліць.

В. з пакоя каго-н.

|| незак. вышту́рхваць, -аю, -аеш, -ае і выштурхо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

катапультава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго-што (спец.).

Выкінуць (выкіда́ць) з самалёта пры дапамозе катапульты (у 3 знач.).

|| звар. катапультава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся.

Лётчык катапультаваўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навытраса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Трасучы, высылаць, выкінуць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́плюнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Плюнуўшы, выкінуць з рота. Выплюнуць недакурак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́бросить сов., в разн. знач. вы́кінуць, мног. павыкіда́ць, павыкі́дваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)