изложе́ние ср.
1. (действие) вы́клад, -ду м.; выклада́нне, -ння ср.; выка́званне, -ння ср.; раска́званне, -ння ср.; см. изложи́ть;
2. (пересказ) перака́з, -зу м.; (передача) перада́ча, -чы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ле́кцыя, ‑і, ж.
1. Вуснае выкладанне вучэбнага прадмета выкладчыкам у вышэйшай навучальнай установе. Наведваць лекцыі. □ Сівы прафесар, адпачыўшы на сонечным ўзбярэжжы Крыма, першыя лекцыі чытаў неяк больш усхвалявана. Шахавец. // толькі мн. (ле́кцыі, ‑ый). Частка вучэбнага прадмета, якая выкладаецца ў вуснай форме. Курс лекцый. // Публічнае чытанне на якую‑н. тэму. Направа, за прычыненымі дзвярыма, ішла для сялян лекцыя. Чорны. Цяпер часта ў клубе, у брыгадах, на фермах прапагандысты чытаюць лекцыі. Дуброўскі.
2. толькі мн. (ле́кцыі, ‑ый). Аддрукаваны курс публічных чытанняў, а таксама запісы па якому‑н. прадмету выкладання. Інстытуцкія лекцыі па літаратуры.
[Ад лац. lectio — чытанне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навучанне, вучэнне, навука, вучоба, асвета, адукацыя, выкладанне, падрыхтоўка, муштра, муштроўка, муштраванне, заняткі (мн.); вышкаленне (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
укла́дка ж.
1. (действие) укла́дка, -кі ж., уклада́нне, -ння ср., укла́дванне, -ння ср.; склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.; абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.; выклада́нне, -ння ср., выкла́дванне, -ння ср.; см. уложи́ть, укла́дывать 3—5;
2. (небольшой сундучок) обл. куфэ́рак, -рка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
укла́дывание
1. уклада́нне, -ння ср., укла́дванне, -ння ср.;
2. уклада́нне, -ння ср., укла́дванне, -ння ср.; склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.;
3. укла́дванне, -ння ср.;
4. абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.; выклада́нне, -ння ср., выкла́дванне, -ння ср.; вымо́шчванне, -ння ср.; см. укла́дывать 2—5;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)