выклада́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выклада́нне
Р. выклада́ння
Д. выклада́нню
В. выклада́нне
Т. выклада́ннем
М. выклада́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выклада́нне ср.

1. см. выкла́дванне;

2. преподава́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкладаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выклада́нне

1. (навучанне) Únterricht m -(e)s, Unterríchten n -s, Léhren n -s;

ме́тад выклада́ння Únterrichtsmethode f -, -n; Léhrmethode f -, -n; Únterrichtsgestaltung f -, -en;

2. (выкладванне) гл. выклад 1.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

1. гл. выкласці.

2. Навучаючы, паведамляць, перадаваць звесткі пра што-н.

В. родную мову.

В. ва ўніверсітэце.

|| наз. выклада́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Выклада́нне ’выманне’; ’выказванне думкі’; ’абучэнне, навучанне’ (БРС); ’спосаб ткання посцілак, калі кожны ўзор выкладаецца’ (З нар. сл.), выклода́нје ’закладная тэхніка ўзорнага ткання’ (Влад.). Да выкладаць (гл.). Параўн. выклад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́класці, -кладу, -кладзеш, -кладзе; -кладзі; -кладзены; зак.

1. каго-што. Выняўшы адкуль-н., пакласці.

В. пакупкі з сумкі.

2. што чым. Пакрыць, аздобіць, вымасціць (паверхню чаго-н.).

В. сцены кафляй.

3. што. Збудаваць, вывесці.

В. фундамент.

4. перан., што. Адкрыта выказаць, паведаміць.

В. прэтэнзіі, меркаванні.

В. просьбу.

|| незак. выкла́дваць, -аю, -аеш, -ае і выклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 4 знач.).

|| наз. выкла́дванне, -я, н., выклада́нне, -я, н. (да 4 знач.), вы́клад, -у, М -дзе, м. (да 4 знач.) і вы́кладка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 2 знач.; спец.).

|| прым. выкладны́, -а́я, -о́е (да 2 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

судагаварэ́нне, -я, н. (спец.).

Вуснае выкладанне справы на судовым пасяджэнні па грамадзянскім іску.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

преподава́ние выклада́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сачыне́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Від пісьмовай (пераважна школьнай) работы, якая ўяўляе сабой выкладанне сваіх думак на зададзеную тэму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)