падрадзі́цца, -раджу́ся, -ра́дзішся, -ра́дзіцца; зак., з інф.

Узяцца, дамовіцца выканаць якую-н. работу.

П. рубіць зруб.

|| незак. падраджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цур, выкл. (разм.).

Вокліч, якім што-н. забараняецца або патрабуецца выканаць якую-н. умову (звычайна ў дзіцячых гульнях).

Цур я першы!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

исполни́мый здзяйсня́льны, выкана́льны;

э́то исполни́мо гэ́та мо́жна здзе́йсніць (вы́канаць).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

испо́лнить​I сов.

1. (выполнить) вы́канаць;

2. (осуществить) здзе́йсніць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зада́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Тое, што прызначана для выканання; даручэнне.

Даць з.

Выканаць з.

Баявое з.

Дамашняе з. (зададзены ўрок).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

біс, выкл.

Выгук, які выказвае просьбу паўтарыць толькі што выкананы артыстам нумар.

•••

На біс (выканаць, праспяваць і г. д.) — праспяваць, выканаць паўторна па жаданню публікі.

[Ад лац. bis — двойчы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ісціць

‘дакладна выканаць што-небудзь (выісціць сваё слова); задавольніць каго-небудзь, учыніць што-небудзь (за крыўду выісціць што-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́ішчу вы́ісцім
2-я ас. вы́ісціш вы́ісціце
3-я ас. вы́ісціць вы́ісцяць
Прошлы час
м. вы́ісціў вы́ісцілі
ж. вы́ісціла
н. вы́ісціла
Загадны лад
2-я ас. вы́ісці вы́ісціце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́ісціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́кананы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выканаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́полнить сов.

1. (исполнить) вы́канаць; здзе́йсніць; (сделать — ещё) зрабі́ць;

вы́полнить свой долг вы́канаць свой абавя́зак;

вы́полнить рабо́ту вы́канаць (зрабі́ць) рабо́ту;

2. спец. (наполнить) напо́ўніць;

вы́полнить песко́м вы́боины на доро́ге напо́ўніць пяско́м выбо́іны (калдо́біны) на даро́зе;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перавы́канаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Выканаць звыш прадугледжанага, звыш плана.

П. зменнае заданне.

|| незак. перавыко́нваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перавыкана́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)