аддалі́ць сов.

1. отдали́ть, удали́ть;

2. (отодвинуть на более поздний срок) отдали́ть;

3. (вызвать отчуждение) отдали́ть, оттолкну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасвары́ць сов.

1. (вызвать ссору) поссо́рить;

2. (поссорив, разлучить) поссо́рить, рассо́рить;

3. (поссорить многих между собой) перессо́рить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбунтава́ць сов.

1. (склонить к бунту) взбунтова́ть;

2. (привести в состояние волнения) взволнова́ть;

3. (вызвать волны) взволнова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздражні́ць сов.

1. раздразни́ть;

р. зве́ра — раздразни́ть зве́ря;

2. (привести в состояние негодования, неудовольствия) рассерди́ть; разозли́ть;

3. (вызвать обострение) раздражи́ть; растрави́ть;

р. ра́ну — раздражи́ть (растрави́ть) ра́ну;

4. (вызвать какое-л. желание) раздразни́ть, раздражи́ть;

р. апеты́т — раздразни́ть (раздражи́ть) аппети́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

побуди́тьII сов. (заставить) прыму́сіць; (вызвать желание) падахво́ціць, заахво́ціць; (склонить к чему-л.) схілі́ць; (стимулировать) стымулява́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

породи́ть сов.

1. (родить) уст., высок. нарадзі́ць, парадзі́ць;

2. перен. парадзі́ць, спарадзі́ць; (вызвать) вы́клікаць; (причинить) прычыні́ць; см. порожда́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адрадзі́ць сов.

1. (вызвать возобновление чего-л.) возроди́ть, восстанови́ть;

а. прамысло́васць — возроди́ть (восстанови́ть) промы́шленность;

2. (восстановить чьи-л. силы) возроди́ть, воскреси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смути́ть сов.

1. (вызвать чувство стеснения) засаро́міць; (привести в замешательство) збянтэ́жыць;

2. (взволновать) усхвалява́ць;

3. (взбунтовать, возбудить) уст. узбунтава́ць, усхвалява́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́манить сов.

1. (добыть обманом) прост. вы́мантачыць, вы́дурыць;

2. (вызвать) разг. вы́зваць, вы́клікаць, вы́бавіць;

вы́манить и́з дому вы́зваць (вы́клікаць, вы́бавіць) з ха́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наколдова́ть сов.

1. (вызвать что-л. колдовством) навядзьма́рыць;

2. (придать чему-л. волшебные свойства) начарава́ць; (наворожить) наваражы́ць; (наговорить) нагавары́ць; (заговорить) замо́віць, загавары́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)