наколдова́ть сов.

1. (вызвать что-л. колдовством) навядзьма́рыць;

2. (придать чему-л. волшебные свойства) начарава́ць; (наворожить) наваражы́ць; (наговорить) нагавары́ць; (заговорить) замо́віць, загавары́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)