папапла́каць, ‑плачу, ‑плачаш, ‑плача; зак.
Разм. Плакаць доўга, неаднаразова. [Ганна:] — Я ўжо хачу, каб хутчэй выехаць. Ты ведаеш, колькі я папаплакала ад.. гэтых гаворак. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́правадзіць, ‑ваджу, ‑вадзіш, ‑вадзіць; зак., каго.
Прымусіць выйсці, выехаць адкуль‑н.; выгнаць. Выправадзіць няпрошаных гасцей. □ Агата сунула.. [Юрку] ў рукі гурок і выправадзіла з хаты. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́езд, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
1. гл. выехаць.
2. Месца, праз якое выязджаюць.
В. на шашу.
3. Коні з экіпажам і вупражжу (уст.).
|| прым. выязны́, -а́я, -о́е.
Выязная сесія суда (па-за месцам работы). Выязныя вароты.
В. конь (не рабочы; уст.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
правалту́зіцца, ‑тужуся, ‑тузішся, ‑тузіцца; зак.
Разм. Валтузіцца некаторы час. — Як мы дамовіліся ўчора? Выехаць на луг да сонца, а правалтузіліся на гэтым двары да снедання. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уе́хать сов. пае́хаць; (выехать) вы́ехаць, мног. павыязджа́ць; (отъехать) ад’е́хаць, мног. паад’язджа́ць; (заехать) зае́хаць; см. уезжа́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
э́кстренно нареч., в разн. знач. э́кстранна, тэрміно́ва;
э́кстренно вы́ехать в командиро́вку э́кстранна (тэрміно́ва) вы́ехаць у камандзіро́ўку;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́каціць, -качу, -каціш, -каціць; -качаны; зак.
1. што. Коцячы, перамясціць, выдаліць.
В. бочку з падвала.
В. калёсы на двор.
2. Хутка выехаць адкуль-н. (разм.).
На плошчу выкаціў аўтобус.
3. перан., асаб. і безас. Знішчыць агнём (разм.).
Пажар выкаціў палавіну вёскі.
◊
Выкаціць бельмы (разм., груб.) — вытарашчыць вочы.
|| незак. выко́чваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́несціся, ‑несуся, ‑несешся, ‑несецца; пр. вынесся, ‑лася; зак.
Імкліва выбегчы, выехаць адкуль, куды‑н.; вымчацца. Коннік вынесся наперад. □ Неўзабаве перавозчык мой пачаў веславаць, і лодка .. зрабіла імклівы наўкруг, вынеслася на сярэдзіну ракі. Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выязджа́ць несов.
1. в разн. знач. выезжа́ть; уезжа́ть;
2. разг. выска́льзывать; вылеза́ть;
3. перен., разг. выезжа́ть;
1-3 см. вы́ехаць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заста́ва ж., в разн. знач. заста́ва;
паграні́чная з. — пограни́чная заста́ва;
гарадска́я з. — городска́я заста́ва;
вы́ехаць на ~ву — вы́ехать на заста́ву
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)