Verbum

беке́ша, -ы, мн. -ы, -ке́ш, ж. (гіст.).

Верхняя мужчынская вопратка, падбітая футрам, са зборкамі ў таліі і разрэзам ззаду.

бешме́т, -а, М -ме́це, мн. -ы, -аў, м.

Верхняя доўгая мужчынская вопратка ў некаторых народаў Каўказа і Сярэдняй Азіі.

сатле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

Тлеючы, згніць або згарэць да канца.

Вопратка сатлела ад часу.

У печы сатлела вуголле.

ліўрэ́я, -і, мн. -і, -рэ́й, ж.

Форменная вопратка з галунамі для швейцараў, лакеяў, фурманаў.

|| прым. ліўрэ́йны, -ая, -ае.

Л. лакей.

сві́та², -ы, ДМ сві́це, мн. -ы, світ, ж.

Доўгая сялянская верхняя вопратка з даматканага сукна.

|| прым. сві́тавы, -ая, -ае.

закурэ́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -э́ецца; зак.

1. Задыміцца.

На пажарніку вопратка закурэлася.

2. Падняцца віхрам.

Пыл закурэўся.

скрыва́віць, -ва́ўлю, -ва́віш, -ва́віць; -ва́ўлены; зак., каго-што.

Збіць да крыві; запэцкаць кроўю.

С. рушнік.

Скрываўленая вопратка.

|| незак. скрыва́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

штодзённы, -ая, -ае.

1. Які бывае кожны дзень.

Штодзённая гімнастыка.

Займацца штодзённа (прысл.).

2. Звычайны, будзённы.

Штодзённая вопратка.

|| наз. штодзённасць, -і, ж.

незапля́млены, -ая, -ае.

1. Які не мае плям, чысты.

Незаплямленая вопратка.

2. перан. Неабясслаўлены, нічым не зганьбаваны.

Незаплямленая рэпутацыя.

|| наз. незапля́мленасць, -і, ж.

задубе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Зрабіцца цвёрдым, каляным, нягнуткім.

Вопратка задубела.

2. Моцна азябнуць; змерзнуць.

Рукі задубелі на холадзе.