прыкра́тваць

‘крыху варушыць чым-небудзь; дакранацца да чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыкра́тваю прыкра́тваем
2-я ас. прыкра́тваеш прыкра́тваеце
3-я ас. прыкра́твае прыкра́тваюць
Прошлы час
м. прыкра́тваў прыкра́твалі
ж. прыкра́твала
н. прыкра́твала
Загадны лад
2-я ас. прыкра́твай прыкра́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыкра́тваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дако́рны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дакорлівы. Словам дакорным маці Боль несціханы варушыць. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаро́хаць

‘варушыць, выграбаць што-небудзь (шарохаць салому); штурхаць, тузаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шаро́хаю шаро́хаем
2-я ас. шаро́хаеш шаро́хаеце
3-я ас. шаро́хае шаро́хаюць
Прошлы час
м. шаро́хаў шаро́халі
ж. шаро́хала
н. шаро́хала
Загадны лад
2-я ас. шаро́хай шаро́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шаро́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кра́таць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. каго-што. Дакранацца да каго-, чаго-н.; чапаць.

К. валасы.

2. што і чым. Рухаць, варушыць.

К. сена.

К. фіранку.

К. параненай рукой.

|| зак. пакра́таць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заварушы́ць, ‑рушу, ‑рушылі, ‑рушыць; зак., што або чым.

Пачаць варушыць. // Варухнуць, зварухнуць. Заварушыць пальцамі. □ Ціхі ветрык заварушыў кусты. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мыля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак.

Варушыць губамі. [Суддзя] надзімаўся, як індык, нешта хацеў сказаць, але ў разгубленасці толькі мыляў губамі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варушэ́нне ср.

1. шевеле́ние; дви́гание; колеба́ние;

2. шевеле́ние, перегреба́ние; см. варушы́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакра́тваць

‘варушыць чым-небудзь (пакратваць рукой); дакранацца да каго-небудзь, чаго-небудзь (пакратваць руку); выклікаць пачуццё у каго-небудзь, кранаць каго-небудзь, што-небудзь (неспакой пакратваў сэрца)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пакра́тваю пакра́тваем
2-я ас. пакра́тваеш пакра́тваеце
3-я ас. пакра́твае пакра́тваюць
Прошлы час
м. пакра́тваў пакра́твалі
ж. пакра́твала
н. пакра́твала
Загадны лад
2-я ас. пакра́твай пакра́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пакра́тваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

колеба́ть несов.

1. (колыхать) калыха́ць, гайда́ць; (слегка — ещё) варушы́ць, кра́таць;

2. (шатать) хіста́ць, обл. калыва́ць, ківа́ць, кра́таць, варушы́ць;

3. (в вертикальном направлении) вага́ць, разг. зы́баць;

4. перен. (заставлять сомневаться) хіста́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павару́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што або чым.

Варушыць крыху або час ад часу. Вецер паварушвае валасы. Паварушваць пальцамі. □ [Старац] усё іграў і нават паварушваў у такт плячом. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)