шаро́хаць
‘варушыць, выграбаць што-небудзь (шарохаць салому); штурхаць, тузаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| шаро́хаю | шаро́хаем | |
| шаро́хаеш | шаро́хаеце | |
| шаро́хае | шаро́хаюць | |
| Прошлы час | ||
| шаро́хаў | шаро́халі | |
| шаро́хала | ||
| шаро́хала | ||
| Загадны лад | ||
| шаро́хай | шаро́хайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| шаро́хаючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)