баро́даўчаты, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты бародаўкамі. Бародаўчатая бяроза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драбналі́сты, ‑ая, ‑ае.

З дробным лісцем. Драбналістая бяроза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяці́сты, ‑ая, ‑ае.

З вялікай колькасцю вецця. Вяцістая бяроза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяро́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

1. гл. бяроза.

2. Травяністая расліна сямейства бярозкавых з павойным сцяблом і белымі ці ружовымі кветкамі.

|| прым. бяро́зкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязве́рхі, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якога няма верху, верхавіны. Бязверхая бяроза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гузава́ты, ‑ая, ‑ае.

Няроўны, з гузамі і пукатасцямі. Гузаваты лоб. Гузаватая бяроза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свілява́ты, ‑ая, ‑ае.

Спец. Са свіллю; з касымі слаямі; касаслойны. Свіляватая бяроза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плаку́чий ні́цы;

плаку́чая берёза ні́цая бяро́за;

плаку́чая и́ва ні́цая вярба́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бе́раст. Гл. бяро́за.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

берёза бяро́за, -зы ж.; (отдельное дерево, древесина — ещё) бярэ́зіна, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)