пабра́згваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Бразгаць час ад часу. Пабразгваць ключамі. □ Недзе пабразгвалі бляшаныя званочкі. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адля́скваць

‘стукаць, бразгаць, пляскаць па чым-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адля́скваю адля́скваем
2-я ас. адля́скваеш адля́скваеце
3-я ас. адля́сквае адля́скваюць
Прошлы час
м. адля́скваў адля́сквалі
ж. адля́сквала
н. адля́сквала
Загадны лад
2-я ас. адля́сквай адля́сквайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адля́скваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

закла́цаць

‘бразгаць (зброяй); ляскаць (зубамі); пстрыкаць (прынтарам) ’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закла́цаю закла́цаем
2-я ас. закла́цаеш закла́цаеце
3-я ас. закла́цае закла́цаюць
Прошлы час
м. закла́цаў закла́цалі
ж. закла́цала
н. закла́цала
Загадны лад
2-я ас. закла́цай закла́цайце
Дзеепрыслоўе
прош. час закла́цаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шалё́хаць

‘удараць чым-небудзь плоскім (шалёхаць хвастом); бразгаць чым-небудзь (шалёхаць бразгаўкай)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шалё́хаю шалё́хаем
2-я ас. шалё́хаеш шалё́хаеце
3-я ас. шалё́хае шалё́хаюць
Прошлы час
м. шалё́хаў шалё́халі
ж. шалё́хала
н. шалё́хала
Загадны лад
2-я ас. шалё́хай шалё́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шалё́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

забра́згаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць бразгаць. // Бразнуць некалькі раз запар. Забраэгалі дзверы, і дзве постаці пайшлі паволі на вуліцу. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

греме́ть несов.

1. прям., перен. грыме́ць;

2. (звякать) бра́згаць; (грохотать) груката́ць, грукаце́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адля́скаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Скончыць ляскаць, стукаць, бразгаць. Балаголаўская вуда адляскала коламі па лясной дарозе, выехала на палявы прастор і ўжо набліжалася да маіх родных аселіц. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лязгать несов. ля́скаць; (звякать) бра́згаць;

лязгают це́пи бра́згаюць ланцугі́;

◊

лязгать зуба́ми ля́скаць зуба́мі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бля́мкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Бразгаць чым‑н. металічным. Рыпелі вароты, блямкалі засаўкі, то там, то тут чуўся грукат у дзверы. Няхай. // Дрэнна іграць на чым‑н., брынкаць. Блямкаць на піяніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кла́паць ’шлэпаць нагамі’ (ТС). Укр. клапати ’біць, стукаць, бразгаць’, балг. клапам ’тс’, серб.-харв. клапати ’тс’, славен. klapȃti ’павольна ісці’, польск. kłapać ’біць, стукаць’, чэш. klapali ’біць, бразгаць’, в.-луж. kłapać ’тс’, н.-луж. kłapać ’тс’. Прасл. klapali — ітэратыў да klopati (гл. клапатаць). Параўн. Трубачоў, Эт. сл., 9, 184.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)