подбели́ть сов., в разн. знач. падбялі́ць;

подбели́ть потоло́к падбялі́ць столь;

подбели́ть борщ падбялі́ць боршч;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбялі́ць сов., в разн. знач. подбели́ть;

п. сце́ны — подбели́ть сте́ны;

п. боршч — подбели́ть борщ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

украі́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Украіны, украінцаў, які належыць ім. Украінская мова. Украінскі звычай. // Уласцівы ўкраінцам; такі, як ва ўкраінцаў. Украінская вышыўка. Украінская кашуля. Украінскі боршч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасо́левы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фасолі. Фасолевыя стручкі. // Прыгатаваны з фасолі. Тут [у рэстаране] надавалі селядцы з бульбай, харошы капусны боршч з мясам, бульбяныя, грыбныя супы, гарохавы, фасолевы, грэцкую кашу. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Баршч ’расліна баршчэўнік сібірскі, Heracleum sibiricum L.’ (Кіс., Нас.). Запазычанне з польск. barszcz ’тс’ (прасл. bъrščь), Кюнэ, Poln., 43. Бел. форма гэтага слова — боршч (гл.; там і літ-ра).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

борщ м. боршч, род. баршчу́ м., буракі́, -ко́ў ед. нет; (суп из листьев молодой свёклы) бацві́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кипе́ть несов., в разн. знач. кіпе́ць;

борщ кипи́т боршч кіпі́ць;

рабо́та кипи́т рабо́та кіпі́ць;

зло́ба кипи́т злосць кіпі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкра́сіць, ‑крашу, ‑красіш, ‑красіць; зак., што.

1. Аздобіць, упрыгожыць. // перан. Упрыгожыць выдумкай, перабольшаннем апавяданне, пераказ. Кастусю для паўнаты ўяўлення можна нават прыкрасіць. Шамякін.

2. Дадаць у ежу што‑н. для каларыйнасці або смаку; закрасіць. Прыкрасіць боршч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Баршчо́вы ’бурачковы (аб колеры)’ (Нас.). У ст.-бел. з XVII ст. (Нас. гіст., Булыка, Запазыч.). Ст.-укр. (з XVII ст.) барщевый, барщовый ’ярка-чырвоны’. Запазычанне з польск. barszczowy (ад barszcz, прасл. bъrščь, гл. боршч).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гаму́ла ’клёцкі з бульбы з салам’ (Бяльк.). Відавочна, запазычанне з польск. мовы. Параўн. польск. gomółka ’камяк; круглы сыр’ (памянш. форма да *gomola). Адсюль бел. гаму́ла. Невядома, ці сюды адносіцца ўкр. гаму́ла ’від кашы; няўдалая ежа (боршч, галушкі)’ (Грынч.)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)