адзінабо́рства, -а, н.

Барацьба, бой адзін на адзін.

Уступіць у а. са стыхіяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бокс¹, -а, м.

Від спорту: кулачны бой у спецыяльных пальчатках паміж двума спартсменамі.

Чэмпіён па боксе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штыково́й в разн. знач. штыкавы́;

штыково́й бой штыкавы́ бой;

штыкова́я ра́на штыкава́я ра́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кары́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

Масавае відовішча ў Іспаніі і ў некаторых іншых краінах: бой тарэадора з быком.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спа́рынг, ‑у, м.

Трэніровачны бой баксёраў перад спаборніцтвам; вольны бой.

[Англ. sparring.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сеча старое ‘бой, бітва’ (ТСБМ, Ласт.), ‘разаніна’ (Некр. і Байк.), ст.-бел. сѣча: вчинили бой и сѣчу великую ‘бой ваенных атрадаў, узброеных мячамі’ (Праблемы філал., 135). Ад *sekti, гл. сячы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бата́лія, -і, мн. -і, -лій, ж.

1. Бой, бітва (уст.).

Баталіі 1812 года.

2. перан. Бойка, бурная сварка (разм., жарт.).

Сямейныя баталіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накда́ўн, -а, м.

Стан баксёра ў час бою, калі ён, будучы збітым з ног, можа на працягу 10 секунд падняцца і працягваць бой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бубне́нне ср., разг.

1. бой бу́бна;

2. бормота́ние, ворча́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хват м., разг. хват; у́харь;

◊ х.-ба́ба — бой-ба́ба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)