пры́гарадны, -ая, -ае.

1. гл. прыгарад.

2. Які знаходзіцца, размешчаны ў прыгарадзе, у наваколлі горада.

П. жыхар.

П. завод.

3. Пра транспарт: не далёкі, які абслугоўвае блізкія ад горада раёны.

П. аўтобус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Арбо́н ’аўтобус’ (Сцяшк.). Літ. arbonas ’тс’ (Baltistica, 9, 221). Паходзіць ад назвы швейцарскага горада Арбон, дзе вырабляліся машыны гэтага тыпу (MKL, 1, 133).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шматме́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікую колькасць месц для пасажыраў. Шматмесны аўтобус. Шматмесны самалёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

довози́ть​I несов. даво́зіць;

авто́бус дово́зит тепе́рь до шко́лы аўто́бус даво́зіць за́раз да шко́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарго́вы, -ая, -ае.

1. Наступны за папярэднім.

Чарговае заданне.

Ч. аўтобус будзе праз гадзіну.

2. Які адбываецца рэгулярна, у пэўнай паслядоўнасці.

Чарговая сесія.

3. Які паўтараецца рэгулярна час ад часу.

Чарговая сустрэча.

|| наз. чарго́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Накуры́ць ’напыліць’: Накурыў ужо пʼаском аўтобус (свісл., Сцяшк. Сл.), параўн. таксама: аж пыл курыць (ТСБМ). Да курыць ’пускаць дым, куродыміць’, магчыма, пад уплывам польск. kurz ’пыл’ ці kurzyć ’пускаць пыл’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́паўзці, -зу, -зеш, -зе; вы́паўз, -зла; -зі; зак.

1. Выйсці паўзком, паўзучы.

В. праз шчыліну.

2. Павольна рухаючыся, з’явіцца.

З травы выпаўзла вужака.

З-за гары выпаўз аўтобус (перан.).

|| незак. выпаўза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выпо́ўзваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́дскакам, прысл.

Разм. Падскокваючы (бегчы, перамяшчацца). Дзяўчынка не стала чакаць, пакуль адыдзе аўтобус — пабегла подскакам, на адной назе, далей. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́расны в разн. знач. скоростно́й;

с. аўто́бус — скоростно́й авто́бус;

~нае рэ́занне мета́лаў — скоростно́е ре́зание мета́ллов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пасажы́р ’той, хто едзе на поездзе, параходзе, аўтобусе, ляціць на самалёце’ (ТСБМ). З франц. passager ’тс’ праз польск. (pasażer) ці рус. (пассажи́р) мову. Сюды ж пасажы́рка ’пасажырскі аўтобус’ (іўеў., Сцяшк. Сл.) — суфікс як у чыгунка, конка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)