публікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.
Аб’яўляць для агульнага ведама праз друк.
П. матэрыялы кангрэса.
|| зак. апублікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; наз. апублікава́нне, -я, н.
|| наз. публіка́цыя, -і, ж. і публікава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дэзавуі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго (што).
У міжнародным праве: аб’явіць (аб’яўляць) аб нязгодзе з дзеяннямі даверанай асобы (дыпламатычнага прадстаўніка) або аб пазбаўленні яго права дзейнічаць надалей ад імя свайго ўрада.
Д. пасла.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэкламава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак. і незак., каго-што.
1. Аб’явіць (аб’яўляць) пра каго-, што-н., карыстаючыся рэкламай.
Р. новую кнігу.
2. перан. Тое, што і расхваліць (разм.).
Р. свае поспехі.
|| наз. рэкламава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
інтэрнацыяналізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.
Аб’явіць (аб’яўляць), прызнаць (прызнаваць) што‑н. інтэрнацыянальным, свабодным для міжнароднага карыстання. Інтэрнацыяналізаваць акіянскія воды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
публікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што.
Аб’яўляць для агульнага ведама праз друк. Публікаваць адозвы. Публікаваць матэрыялы з’езда. // Друкаваць, выдаваць якія‑н. творы. Публікаваць раман.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аб’яўля́цца несов.
1. разг. объявля́ться; см. аб’яві́цца;
2. страд. объявля́ться; оглаша́ться; см. аб’яўля́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пракламава́ць ’абвесціць (абвяшчаць), аб’явіць (аб’яўляць)’ (ТСБМ). З польск. proklamować ’тс’, якое у сваю чаргу ўзыходзіць да лац. proclamare < clamare ’зваць, клікаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Выглаша́ць ’аб’яўляць’, рус. ’оглашать’ (Яруш.). З польск. wygłaszać ’прамаўляць, голасна паведамляць’, адпаведная беларуская форма была б *выгалашаць (з поўнагалоссем); параўн. галасі́ць ’крычаць на ўвесь голас’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Азна́йміць (Др.-Падб., Яруш.), азнаймавацца (Нас.), азнайменне (Нас.), ст.-бел. ознаймати ’паведамляць, аб’яўляць’ (1563), ознаймити(ся) (1542), ознайменный (1517), ознайменье, ознаймовати(ся) (Булыка, Запазыч.). Запазычанне з польск. oznajmić (się) (Мартынаў, SlW, 68).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
рэкламава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак. і незак., каго-што.
Аб’явіць (аб’яўляць) аб чым‑н., карыстаючыся сродкамі рэкламы. Будаўнічая кампанія рэкламавала продаж гатовых дамоў. Лынькоў. // Расхваліць (расхвальваў) з мэтай папулярнасці. — Гэта ўсё новы старшыня! — рэкламаваў свайго сябра Дрозд. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)