обру́шитьI 
1. (развалить, разрушить) абвалі́ць, 
2. 
обру́шить угро́зы пача́ць сы́паць пагро́зы;
обру́шить ого́нь на врага́ абру́шыць аго́нь на во́рага.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обру́шитьI 
1. (развалить, разрушить) абвалі́ць, 
2. 
обру́шить угро́зы пача́ць сы́паць пагро́зы;
обру́шить ого́нь на врага́ абру́шыць аго́нь на во́рага.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перекоро́бить 
1. (что-л. гладкое) перакараба́ціць, пакараба́ціць;
до́ску перекоро́било от сы́рости до́шку перакараба́ціла ад сы́расці;
2. 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
завали́ть 
1. 
завали́ть пала́тку ве́тками завалі́ць пала́тку галлём;
ка́мни завали́ли пеще́ру камяні́ завалі́лі пячо́ру;
завали́ть стол кни́гами завалі́ць стол кні́гамі;
завали́ть магази́ны това́рами завалі́ць (пазава́льваць) магазі́ны тава́рамі;
его́ завали́ли рабо́той яго́ завалі́лі рабо́тай;
он завали́л всё де́ло ён завалі́ў усю́ спра́ву;
2. (запрокинуть) 
завали́ть го́лову наза́д закі́нуць (адкі́нуць) галаву́ наза́д;
3. (обрушить) 
завали́ть сте́ну абвалі́ць (
4. (заложить — горло, уши 
у него́ от стра́ху и го́рло завали́ло у яго́ ад стра́ху і го́рла залажы́ла;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
узарва́ць, ‑рву, ‑рвеш, ‑рве; ‑рвём, ‑рвяце; 
1. Разбурыць, знішчыць выбухам; падарваць. 
2. Узадраць, парушыць цэласць чаго‑н. 
3. 
4. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)