сукры́сты, ‑ая, ‑ае.
Абл. Кучаравы. У сына чорныя сукрыстыя валасы. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удво́х, прысл.
Абл. Удвух. Вось адбіта мяжа ўся — Аглядаем удвох. Куляшоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Атыма́лка ’ануча, якой бяруць гаршкі з загнетка’ (> ’ануча наогул’) (Касп., Янк. Мат.), атыма́ч ’тс’ (Жд.), атымачка ’тс’ (Інстр. I). Рус. абл. атымалка, отнималка. Утворана з суфіксам ‑лк‑а ці (у варыянтах) ‑ч, ‑ч‑к‑а ад дзеяслоўнай асновы атыма‑ць з прэфіксам *ot‑ і коранем ‑im‑. Гл. аднімаць, мець.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ву́сціш, ‑у, м.
Абл. Вусцішнасць. Галодныя каровы гвалтам Будзілі вусціш веснавы. Глебка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
варушкі́, ‑а́я, ‑о́е.
Абл. Рухлівы. [Анэта] ўвішная была жанчына. Вясёлая, бойкая, варушкая. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скакуне́ц, ‑нца, м.
Абл. Конік. У садзе цэлую ноч .. стракаталі скакунцы. Гарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стхары́цца, стхаруся, стхорышся, стхорыцца; зак.
Абл. Прытаіцца. Стхарыўся дзядзька ў куточку. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суто́ньвацца, ‑аецца; безас. незак.
Абл. Змяркацца. Сутоньвалася. Дзе-нідзе запальваліся агні. Баранавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Жме́ня, жмяня́ (Сл. паўн.-зах.). Рус. абл., укр. жме́ня ’тс’, чэш. žmen, славац. žmeň. Ад кораня *žьm‑ (жаць 2, жмаць) з суфіксам *‑en‑ і далейшым канчаткам ‑ja (‑i). Відаць, яшчэ прасл. рэгіяналізм. Махэк₂ (175), улічваючы чэш. žemně, мар. žemenka, прапануе прасл. форму *žьmьńa або *žьmьnь. Фасмер, 2, 58; Міклашыч, 408.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
выро́стаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Абл. Вырастаць. Неспакой усё больш выростаў у.. [Шрэдэра]. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)