обде́лывание ср.

1. апрацо́ўванне, -ння ср., апрацо́ўка, -кі ж., абро́бка, -кі ж., абро́бліванне, -ння ср., вы́раб, -бу м.;

2. абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.;

3. апраўле́нне, -ння ср., апра́ўка, -кі ж.;

4. спраўле́нне, -ння ср., ула́джванне, -ння ср., абла́джванне, -ння ср.; см. обде́лывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укла́дывание

1. уклада́нне, -ння ср., укла́дванне, -ння ср.;

2. уклада́нне, -ння ср., укла́дванне, -ння ср.; склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.;

3. укла́дванне, -ння ср.;

4. абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.; выклада́нне, -ння ср., выкла́дванне, -ння ср.; вымо́шчванне, -ння ср.; см. укла́дывать​ 2—5;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прыкла́д ’драўляны або каменны помнік на магіле; абчасаная гранямі калода’ (Зянк., Байк. і Некр., Сцяшк.), пры́кла́д, пры́кла́т ’тс’ (ганц., лях., Сл. ПЗБ), пры́клады ’надмагільная пліта’ (Мат. Маг.), параўн. словазлучэнне з рэдкім адсубстантыўным дзеясловам: прыкла́дваць чалавека ’ўстанаўліваць надмагільны помнік’ (лях., Сл. ПЗБ), таксама прыкла́дзіны ’абкладанне магілы драўляным зрубам; чатырохвугольная дошка, якую кладуць на магілу; памінальны абед (таксама і з прычыны абкладання магілы прыкла́дзінамі)’ (Дзмітр., Крачк., Нас.), ’старадаўні звычай — абед як памяць па нябожчыку’ (Янк. 2), прыкла́дзіны, прыкла́дзены ’ўпарадкаванне (магілкі)’ (глыб., віл., Сл. ПЗБ). Сюды ж з іншай (сумежнай) семантыкай: прыкла́д, прыкла́дзіна, пры́кла́днік ’казёл на вільчыку’ (ТС), прыкла́дзіна ’стрэшка над стажком’ (ветк., ЛА, 2), прыкла́дзіна ’мянушка’ (Жд.), толькі мн. л. прыкла́дзіны ’(зямельныя) прырэзкі’ (віл., Сл. ПЗБ), мн. л. пры́кладні ’раскіданыя ў беспарадку, зваленыя ў кучу рэчы’ (ветк., Растарг.); прыкла́жа ’прыбаўленне, прыбаўка да паклажы’ (Нас.). Утварэнне ад прыклада́ць, гл. класці.

Пры́клад, рэдка прыкла́д ’канкрэтная з’ява, факт, які прыводзіцца для тлумачэння; узор для пераймання’ (Шпіл., Нас., Гарэц., ТСБМ). Паводле Кюнэ (Poln., 89), запазычана з польск. przykład, паводле Банькоўскага (2, 937), першапачаткова тэрмін цяслярства (пра прадмет для ўзору, які прыкладаўся да матэрыялу); ст.-бел. приклад ’узор, прыклад’, якое працягвае прасл. *prikladъ (Копечны, Zákl. zásoba, 291), параўн. і ст.-слав. прикладъ ’сімвал, эмблема, знак’, або запазычана з чэш. přiklad ’тс’. Вытворныя кшталту напры́клад (гл.), прыкла́дам ’напрыклад’ (Нас., Байк. і Некр., Яруш.) узніклі пазней на ўласнай глебе як еўрапейскія калькі, параўн. франц. parexemple, ням. zum Beispiel, рус. например ’тс’. Гл. наступнае слова, а таксама Фасмер, 3, 364.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выкла́дывание

1. выклада́нне, -ння ср., выкла́дванне, -ння ср.;

2. выклада́нне, -ння ср., выкла́дванне, -ння ср.; вымо́шчванне, -ння ср.; абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.;

3. аблямо́ўванне, -ння ср., абшыва́нне, -ння ср.;

4. склада́нне, -ння ср., складва́нне, -ння ср.;

5. выклада́нне, -ння ср., выкла́дванне, -ння ср.; см. выкла́дывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

охва́тывание

1. ахо́пліванне, -ння ср., абхо́пліванне, -ння ср.;

2. ахо́пліванне, -ння ср., акружэ́нне, -ння ср., апяра́званне, -ння ср.; абляга́нне, -ння ср.;

3. ахо́пліванне, -ння ср., абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср., засціла́нне, -ння ср., аго́ртванне, -ння ср.; абніма́нне, -ння ср., абдыма́нне, -ння ср.; апано́ўванне, -ння ср.; захо́пліванне, -ння ср.;

4. ахо́пліванне, -ння ср., акіда́нне, -ння ср., акі́дванне, -ння ср.;

5. ахо́пліванне, -ння ср.; см. охва́тывать​ 1—4, 6;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)