абклада́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абклада́нне
Р. абклада́ння
Д. абклада́нню
В. абклада́нне
Т. абклада́ннем
М. абклада́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абклада́нне ср.

1. обкла́дывание;

2. обвёртка ж., обёртка ж., обора́чивание;

3. обложе́ние;

4. отвора́чивание, опуска́ние;

5. обкла́дывание; завола́кивание, обвола́кивание;

6. отора́чивание;

1-6 см. абклада́ць 1-6

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абкладаць — абкласці (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкла́сці, -кладу́, -кладзе́ш, -кладзе́; -кладзём, -кладзяце́, -кладу́ць; -кладзі́; -кла́дзены; зак., каго-што.

1. Пакласці што-н. вакол каго-, чаго-н., прыкладваючы, пакрыць з усіх бакоў.

А. печ кафляй.

А. хворага грэлкамі.

2. што. Загарнуць, абгарнуць.

А. кнігу газетай.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Пакрыць суцэльнай масай чаго-н., зацягнуць; абвалачы.

Хмары абклалі неба.

Горла абклала (безас.; пра налёт у горле).

4. каго-што. Акружыць; асадзіць (звера на паляванні, які-н. умацаваны пункт войскам).

А. мядзведзя ў берлагу.

А. крэпасць.

5. Вызначыць падатак, пошліну і пад., абавязаць да выплаты.

А. падаткам.

6. Груба аблаяць (разм.).

А. моцным словам.

|| незак. абклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абкла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. абкла́сціся, -кладу́ся, -кладзе́шся, -кладзе́цца; -кладзёмся, -кладзяце́ся, -кладу́цца; -кладзі́ся (да 1 знач.); незак. абклада́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і абкла́двацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. абклада́нне, -я, н. (да 1, 2, 4 і 5 знач.), абкла́дванне, -я, н. (да 1, 2, 4 і 5 знач.) і абкла́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абкла́дванне ср., см. абклада́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падаткаабклада́нне, ‑я, н.

Абкладанне падаткам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падатко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падатку, падаткаў. Падатковая сістэма. Падатковае абкладанне. // Які размяркоўвае і збірае падатак, падаткі. Падатковы інспектар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налогообложе́ние падаткаабклада́нне, -ння ср., абклада́нне пада́ткам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

облага́ние абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обкла́дывание

1. абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.;

2. охот. акружэ́нне, -ння ср.;

3. (налогом) абклада́нне, -ння ср.; абкла́дванне, -ння ср., аблажэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)