дыктава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. дыктаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аграма́джванне, ‑я, н.

Кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аграмаджваць — аграмадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адазва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адазваць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адда́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. аддаць (у 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзічэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. адзічэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адле́глы, ‑ая, ‑ае.

Аддалены (у прасторы, часе, паводле ступені развіцця).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адму́чванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмучваць — адмуціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрахле́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. адрахлець. Старэчае адрахленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адстрэ́л, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адстрэльваць — адстрэліць; адстрэльванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адстрэ́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адстрэльваць — адстрэліць; адстрэл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)